منهاج البدعه الامویه

وهابیت:آن چیزی که در کلام عمر هست نهی است نه تحریم. 
اولا) امام بخاری ادعای تحریم را دارد.
4246ـ حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا یَحْیَى عَنْ عِمْرَانَ أَبِی بَکْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَیْنٍ (رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا) قَال أُنْزِلَتْ آیَةُ الْمُتْعَةِ فِی کِتَابِ اللَّهِ فَفَعَلْنَاهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ) وَلَمْ یُنْزَلْ قُرْآنٌ یُحَرِّمُهُ وَلَمْ یَنْهَ عَنْهَا حَتَّى مَاتَ قَالَ رَجُلٌ بِرَأْیِهِ مَا شَاءَ قال محمد یقال انه عمر.
دوما) مولا علی  (ع) نیز این ادعا را دارد.
قال علی (رضی الله عنه) لولا أن عمر  نهى عن المتعة ما زنى إلا شقى . و اگر قرار بوده باشد متعه از جانب رسول خدا حرام شده باشد،دیگر مولا نمی‌فرمودند هیچ شقی زنا نمی‌کرد. 
سوما)امام مالک هم عقیده داشته که رسول خدا آن‌را حرام اعلام نکرده، لذا این فعل را حلال می‌دانست.
وَقَالَ مَالِکٌ : هُوَ جَائِزٌ ؛ لِأَنَّهُ کَانَ مَشْرُوعًا فَیَبْقَى إلَى أَنْ یَظْهَرَ نَاسِخُه وَاشْتَهَرَ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ تَحْلِیلُهَا وَتَبِعَهُ عَلَى ذَلِکَ أَکْثَرُ أَصْحَابِهِ مِنْ أَهْلِ الْیَمَنِ وَمَکَّةَ.
تبیین الحقائق شرح کنز الدقائق فخر الدین ابو محمد عثمان بن علی زیلعی کتاب النکاح باب المتعة.
چهارما) قول ابن عباس نیز گفته ما را ثابت می کند:
خطیب بغدادی در کتاب « الفقیه و المتفقه » چنین می‌گوید :
أنا أَبُو الْحُسَیْنِ , مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عُثْمَانَ الدِّمَشْقِیُّ , أنا أَبُو بَکْرٍ , یُوسُفُ بْنُ الْقَاسِمِ الْقَاضِی الْمَیَانِجِیُّ , نا أَبُو یَعْلَى , أَحْمَدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْمُثَنَّى الْمَوْصِلِیُّ , نا یَحْیَى بْنُ مَعِینٍ , نا حَجَّاجٌ , نا شَرِیکٌ , عَنِ الْأَعْمَشِ , عَنْ فُضَیْلِ بْنِ عَمْرٍو , قَالَ - أُرَاهُ عَنْ سَعِیدِ بْنِ جُبَیْرٍ , عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ , - قَالَ: «تَمَتَّعَ النَّبِیُّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ» فَقَالَ عُرْوَةُ بْنُ الزُّبَیْرِ: نَهَى أَبُو بَکْرٍ وَعُمَرُ عَنِ الْمُتْعَةِ , فَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ: مَا یَقُولُ عُرَیَّةُ یُرِیدُ؟ قَالَ: یَقُولُ: نَهَى أَبُو بَکْرٍ وَعُمَرُ عَنِ الْمُتْعَةِ قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ: أَرَاهُمْ سَیَهْلِکُونَ ‍ أَقُولُ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ , وَیَقُولُونَ نَهَى أَبُو بَکْرٍ وَعُمَرُ .
سعید بن جبیر میگوید : ابن عباس گفت : رسول الله (صلی الله علیه وآله) به متعه عمل می‌کرد . عروه بن زبیر گفت : ابوبکر و عمر از متعه نهی کرده‌‌اند . ابن عباس گفت : عریّه در این مورد چه می‌گوید ؟ گفتند می‌گوید : ابوبکر و عمر از متعه نهی کرده‌اند.
ابن عباس گفت : می‌بینم که آنها به زودی هلاک می‌شوند . زیرا من می‌گویم که پیامبر (صلی الله علیه وآله) چنین فرمود(و عمل کرد) و آن‌ها (در مقابل)می‌گویند : ابوبکر و عمر از این عمل نهی کردند.
الفقیه و المتفقه ، ج 1 ص 377 ، اسم المؤلف: أبو بکر أحمد بن علی بن ثابت الخطیب البغدادی الوفاة: 462هـ ، دار النشر : دار ابن الجوزی ، السعودیة - 1421هـ ، الطبعة : الثانیة ، تحقیق : أبو عبد الرحمن عادل بن یوسف الغرازی.
محقق هم در ذیل همین روایت می‌گوید رجال آن همگی ثقه هستند.
آقای راغب اصفهانی در المحاضرات خود آورده است: 
سأل یحیى بن أکثم شیخا من أهل البصرة فقال له: بمن إقتدیت فی جواز المتعة؟ فقال: بعمر بن الخطاب، فقال له: کیف و قد کان عمر من أشد الناس فیها؟ قال: نعم، صح الحدیث عنه، إنه صعد المنبر فقال: أیها الناس! متعتان أحلهما الله و رسوله لکم و أنا أحرمهما علیکم و أعاقب علیهما، فقبلنا شهادته و لم نقبل تحریمه. 
یحیی بن أکثم از یک شیخ در بصره سوال کرد: در جواز متعه از چه کسی تقلید می‌کنی؟ گفت: از عمر بن خطاب. یحیی به او گفت: چگونه از او تقلید می‌کنی که او در متعه از سخت‌گیرترین مردم است؟ گفت: در خبری صحیح از او آمده است: او بر منبر رفت و گفت: «ای مردم! دو متعه بودند که خدا و رسولش آنها را حلال کرده بودند و من آن دو را برای شما حرام می‌کنم و عامل به آن را مجازات می‌کنم». پس ما هم شهادت او را در حلال بودن متعه قبول می‌کنیم و تحریم او را قبول نمی‌کنیم. 
المحاضرات الأدباء، ج2، ص214.