منهاج البدعه الامویه

 
مسئله از این قرار است که عمر بن خطاب برای اینکه سوء شخصیت روانی خود را توجیه نماید، متوسل به دروغ شده است و به رسول خدا دروغ می بندد تا بتواند به این روش اخلاق زشت و سخیف خود را توجیه کند. 
ضفت عمر بن الخطاب (رضی الله عنه) فقال لی یا أشعث احفظ عنی ثلاثا حفظتهن عن رسول الله (صلى الله علیه وسلم) لا تسأل الرجل فیم ضرب امرأته. 
اشعث مى‌گوید: شبى مهمان عمر بودم، گفت: سه نکته از رسول خدا به یاد دارم که تو نیز آن‌ها را به خاطر بسپار: 1. از مردى که همسرش را کتک مى‌زند، نباید سؤال شود که چرا او را مى‌زنی.... 
البیهقی، أحمد بن الحسین بن علی بن موسى أبو بکر (متوفای458هـ)، سنن البیهقی الکبرى، ج 7، ص 305، تحقیق محمد عبد القادر عطا، ناشر: مکتبة دار الباز - مکة المکرمة - 1414 هـ – 1994م؛ 
المقدسی، عبد الله بن أحمد بن قدامة أبو محمد (متوفای620هـ)، المغنی فی فقه الإمام أحمد بن حنبل الشیبانی، ج 7، ص 243، ناشر: دار الفکر - بیروت، الطبعة: الأولى، 1405هـ. 
عَنِ الأَشْعَثِ بْنِ قَیْسٍ قَالَ ضِفْتُ عُمَرَ لَیْلَةً فَلَمَّا کَانَ فِى جَوْفِ اللَّیْلِ قَامَ إِلَى امْرَأَتِهِ یَضْرِبُهَا فَحَجَزْتُ بَیْنَهُمَا فَلَمَّا أَوَى إِلَى فِرَاشِهِ قَالَ لِى یَا أَشْعَثُ احْفَظْ عَنِّى شَیْئًا سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ،(صلى الله علیه وسلم)، «لاَ یُسْأَلُ الرَّجُلُ فِیمَ یَضْرِبُ امْرَأَتَهُ وَلاَ تَنَمْ إِلاَّ عَلَى وِتْرٍ». وَنَسِیتُ الثَّالِثَةَ . 
از اشعث بن قیس نقل شده است که گفت: شبى مهمان عمر بودم، نیمه‌هاى شب عمر از جایش حرکت کرد و زنش را کتک مى‌زد! 
بین آن دو قرار گرفته و مانع شدم. هنگامى که عمر به رختخوابش برگشت، گفت: اى اشعث! سخنى از من بشنو که از رسول خدا (ص) شنیده‌ام: کسى که همسرش را مى‌زند از وى نمى‌پرسند که چرا او را کتک زدى؟ 
و همیشه پس از خواندن نماز وتر بخواب؛ ولى سومى را فراموش کردم. 
القزوینی، محمد بن یزید أبو عبدالله )متوفای275هـ)، سنن ابن ماجه، ج 1، ص 639 ،ح1986، بَاب ضَرْبِ النِّسَاءِ، تحقیق محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر: دار الفکر -  بیروت. 
احمد بن حنبل نیز روایت را همانند قبل نقل کرده و مى‌‌نویسد: 
الشیبانی، أحمد بن حنبل أبو عبدالله (متوفای241هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج 1، ص 20، ح122، باب مسند عمر بن الخطاب، ناشر: مؤسسة قرطبة – مصر؛ 
المزی، یوسف بن الزکی عبدالرحمن أبو الحجاج (متوفای742هـ)، تهذیب الکمال، ج 18، ص 31، تحقیق: د. بشار عواد معروف، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الأولى، 1400هـ –  1980م؛ 
القرشی الدمشقی، إسماعیل بن عمر بن کثیر أبو الفداء (متوفای774هـ)، تفسیر القرآن العظیم، ج 1، ص 493،    ناشر: دار الفکر - بیروت – 1401هـ. 
حاکم نیشابورى نیز روایت را این گونه نقل مى‌کند: 
عن الأشعث بن قیس قال تضیفت عمر بن الخطاب(رضی الله عنه) فقام فی بعض اللیل فتناول امرأته فضربها ثم نادانی یا أشعث قلت لبیک قال احفظ عنى ثلاثا حفظتهن عن رسول الله (صلى الله علیه وآله)لا تسأل الرجل فیم یضرب امرأته ولا تسأله عمن یعتمد من إخوانه ولا یعتمدهم ولا تنم الا على وتر. 
هذا حدیث صحیح الاسناد ولم یخرجاه. 
اشعث بن قیس مى‌گوید: بر عمر بن خطاب میهمان شدم، در قسمتى از شب نزد همسرش رفت و وى را کتک زد، سپس مرا صدا زد و گفت: 
سه چیز را از من بیاموز که آن را از رسول خدا (ص) شنیده‌ام:  
1. از کسى که همسرش را مى‌زند، نباید پرسید؛  
2.و نباید پرسید که به چه کسى اعتماد دارد و به چه کسى نه؛ 
3.و نخواب مگر پس از خواندن نماز وتر. 
النیسابوری، محمد بن بدالله أبو عبدالله الحاکم (متوفای405 هـ)، المستدرک على الصحیحین، ج 4، ص 194، تحقیق: مصطفى عبد القادر عطا، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولى، 1411هـ - 1990م. 
بدون شک،  مطلبى که عمر بن خطاب به رسول خدا (صلى الله علیه وآله) نسبت مى‌دهد، واقعیت ندارد؛ 
چرا که کتک زدن و بد رفتارى با همسر، با روح اسلام و حتى با عقل و فطرت انسان در تضاد است.دین مبین اسلام براى زن ارزش ویژه‌اى قائل است و هرگز کتک زدن زن را جایز نمى‌داند. 
اما نگرش واقعی رسول نسبت به ضرب و شتم همسر چیست؟ 
اعتراض تند رسول خدا (ص) به برخورد خشن با همسران : 
رسول خدا (صلى الله علیه وآله) در باره کتک زدن به همسر فرمود: 
أما یستحیى أحدکم أن یضرب امرأتَه کما یضرب العبد، یضربها أوّل النّهار ثم یضاجعها آخره. 
آیا حیا نمى‌کند کسى که همسرش را ـ مثل یک برده ـ کتک مى زند؟! در ابتداى روز او را کتک مى زند و در آخر روز (شبانگاه) وى را در آغوش مى گیرد! 
الصنعانی، أبو بکر عبد الرزاق بن همام (متوفای211هـ)، المصنف، ج 9، ص 442، ح 17943، تحقیق حبیب الرحمن الأعظمی، ناشر: المکتب الإسلامی - بیروت، الطبعة: الثانیة، 1403هـ. 
 
ابن مجاه به نقل از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) نقل مى‌کند که آن حضرت فرمود: 
خَیْرُکُمْ خَیْرُکُمْ لِأَهْلِهِ وأنا خَیْرُکُمْ لِأَهْلِی. 
بهترین شما کسى است که با خانواده اش بهترین باشد و من براى خانواده‌ام بهترینم. 
القزوینی، محمد بن یزید أبو عبدالله (متوفای275هـ)، سنن ابن ماجه، ج 1، ص 636، ح 1977، بَاب حُسْنِ مُعَاشَرَةِ النِّسَاءِ، تحقیق محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر: دار الفکر - بیروت. 
هم‌چنین فرمود: 
خِیَارُکُمْ خِیَارُکُمْ لِنِسَائِهِمْ .
بهترین شما کسى است که نسبت به همسرانشان بهترین باشد. 
القزوینی، محمد بن یزید أبو عبدالله(متوفای275هـ)، سنن ابن ماجه، ج 1، ص 636، ح 1978، بَاب حُسْنِ مُعَاشَرَةِ النِّسَاءِ، تحقیق محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر: دار الفکر - بیروت. 
أنس بن مالک که سال‌ها خادم رسول خدا (صلى الله علیه وآله) بوده است. در باره اخلاق و رفتار آن حضرت با خانواده مى‌گوید: 
مَا رَأَیْتُ أَحَدًا کَانَ أَرْحَمَ بِالْعِیَالِ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله علیه وسلم). 
هیچ کسى را مهربان‌تر از رسول خدا با خانواده‌اش ندیدم. 
النیسابوری، مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری (متوفای261هـ)، صحیح مسلم، ج 4، ص 1808، ح2316، بَاب رَحْمَتِهِ (ص) الصِّبْیَانَ وَالْعِیَالَ وَتَوَاضُعِهِ وَفَضْلِ ذلک، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت. 
از عایشه نقل شده است که گفت: 
عن عَائِشَةَ قالت ما ضَرَبَ رسول اللَّهِ (صلى الله علیه وسلم) شیئا قَطُّ بیده ولا امْرَأَةً ولا خَادِمًا. 
رسول خدا (ص) هرگز چیزى را با دست خود نزد و هیچ خادم و زنى را کتک نزد. 
النیسابوری، مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری (متوفای261هـ)، صحیح مسلم، ج 4، ص 1814، ح2328، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت. 
اما سوال اینجاست ایا رسول خدا (ص) کلام های مبارکشان از ذهن خود است و یا برگرفته از عقاید الهی می باشد؟ 
مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمْ وَمَا غَوَى«2/نجم» 
 
که هرگز دوست شما [= محمد «ص»] منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است، 
 
وَمَا ینْطِقُ عَنِ الْهَوَى«3/نجم» 
و هرگز از روی هوای نفس سخن نمی‌گوید! 
 إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْی یوحَى«4/نجم» 
آن‌چه می‌گوید چیزی جز وحی که بر او نازل شده نیست! 
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَینَا بَعْضَ الْأَقَاوِیلِ«44/حاقه »
اگر او سخنی دروغ بر ما می‌بست،   
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیمِینِ«45/حاقه» 
ما او را با قدرت می‌گرفتیم، 
 ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ«46/حاقه»
سپس رگ قلبش را قطع می‌کردیم، 
حال با مشخص شدن اینکه رسول خدا (ص) کلامشان برگرفته از کلام الله است، باید این مسئله را با قران طبیق دهیم. تکلیف کسانی که به خداوند دروغ می بندند چیست؟ 
هر کس‌ به‌ خدا و رسولش‌ دروغ‌ بندد روی‌ سعادت‌و رستگاری‌ را نمی‌بیند            .
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَالْدَّمَ وَلَحْمَ الْخَنزِیرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ [116 : نحل‌]
و به‌ خاطر آن‌چه‌ زبان‌ شما به‌ دروغ‌ می‌پردازد؛ مگویید: «این‌ حلال‌ است‌ و آن‌ حرام‌»تا بر خدا دروغ‌ بندید، به‌ یقین‌ کسانی‌ که‌ بر خداوند دروغ‌ می‌بندند رستگار نمی‌شوند.
پیروان عمر بن خطاب این نص قرآن است که مولایتان قابل هدایت نیست و رستگار نمی شود، ایا شما از کسی پیروی می کنید که خود رستگار نشده؟ کسی که خود هدایت نشده چگونه می تواند عامل هدایت دیگران‌ باشد ؟