منهاج البدعه الامویه

عمر بن خطاب شوالیه بدعت گذاری در سنت رسول خدا: 
تراویح چیست؟
تراویح لغتی عربی است و به نمازهایی اطلاق می‌شود که اهل تسنن در شب‌های ماه رمضان به جماعت می‌خوانند. این نماز پس از نماز عشاء خوانده می‌شود.
آیا تراویح سنت رسول الله بوده است؟
زمانی که به منابع اهل سنت مراجعه می کنیم با مساله ای روبرو می شویم که شاید برای شما مخاطب گرامی هم جذاب باشد. آن مساله هم چیزی نیست جز مخالفت رسول الله با مساله تراویح.
امر رسول الله بر انجام نماز نافله در منزل:
رسول الله به صحابه فرمودند بر شماست که در خانه هایتان نمازهای نافله را بخوانید جز نمازهای واجب.
فَعَلَیْکُمْ بِالصَّلَاةِ فِی بُیُوتِکُمْ فَإِنَّ خَیْرَ صَلَاةِ الْمَرْءِ فِی بَیْتِهِ إِلَّا الصَّلَاةَ الْمَکْتُوبَةَ.
صحیح مسلم، ج۴،ص۱۸۳.
ابن حجر در شرح روایت می گوید :
والذی یتعلق بهذه الترجمة من هذا الحدیث ما یفهم من إنکاره (صلی الله علیه وسلم) ما صنعوا من تکلف ما لم یأذن لهم فیه من التجمیع فی المسجد فی صلاة اللیل.
آنچه که متعلق به ترجمه این روایت این است که از انکار پیامبر اکرم فهمیده می شود که آنچه مردم از روی تکلف در باب جماعت خواندن نماز شب در مسجد انجام دادند، ماذون از جانب نبی اکرم (صلی الله علیه و آله)نبوده است .
فتح الباری شرح صحیح البخاری ، ج ۱۳،ص ۲۶۹.
1906- وَعَنْ بن شِهَابٍ عن عُرْوَةَ بن الزُّبَیْرِ عن عبد الرحمن بن عَبْدٍ القارىء أَنَّهُ قال خَرَجْتُ مع عُمَرَ بن الْخَطَّابِ (رضی الله عنه) لَیْلَةً فی رَمَضَانَ إلى الْمَسْجِدِ فإذا الناس أَوْزَاعٌ مُتَفَرِّقُونَ یُصَلِّی الرَّجُلُ لِنَفْسِهِ وَیُصَلِّی الرَّجُلُ فَیُصَلِّی بِصَلَاتِهِ الرَّهْطُ فقال عُمَرُ إنی أَرَى لو جَمَعْتُ هَؤُلَاءِ على قَارِئٍ وَاحِدٍ لَکَانَ أَمْثَلَ ثُمَّ عَزَمَ فَجَمَعَهُمْ على أُبَیِّ بن کَعْبٍ ثُمَّ خَرَجْتُ معه لَیْلَةً أُخْرَى وَالنَّاسُ یُصَلُّونَ بِصَلَاةِ قَارِئِهِمْ قال عُمَرُ نِعْمَ الْبِدْعَةُ هذه والَّتِی یَنَامُونَ عنها أَفْضَلُ من التی یَقُومُونَ یُرِیدُ آخِرَ اللَّیْلِ وکان الناس یَقُومُونَ أَوَّلَهُ. 
عبد الرحمن بن عبد القاری می‌گوید: با عمر بن خطاب در شب ماه رمضان به مسجد رفتیم، دیدیم که برخی به صورت انفراد و برخی هم گروه نماز می‌خوانند. عمر گفت: نظر من این است که اگر اینها - نماز گزارها - را بر یک امام جماعت قرار دهم بهتر است پس بر این معنى تصمیم گرفت: و ابى بن کعب را مأمور اقامه جماعت کرد. 
راوى مى گوید: سپس در شب دیگرى به همراه عمر بیرون آمدم، مردم را دیدم که به همراه یک شخص - امام جماعت - نماز مى‌خوانند. عمر گفت: این کار، عجب بدعت خوبى است .
البخاری الجعفی، ابوعبدالله محمد بن إسماعیل (متوفاى256هـ)، صحیح البخاری، ج2، ص707، کِتَاب صَلَاةِ التَّرَاوِیحِ، بَاب فَضْلِ من قام رَمَضَانَ ، تحقیق د. مصطفی دیب البغا، ناشر: دار ابن کثیر، الیمامة - بیروت، الطبعة: الثالثة، 1407 . 
کل بدعة ضلالة.
تمام بدعت‌ها گمراهی است.
صحیح مسلم، ج۳، ص۱۱ .
عدم پیروی پسر، عمر بن خطاب از بدعت پدرش: 
عبدالله بن عمر به عنوان صحابی رسول الله تراویح را مسخره کرده است.
ابن ابی‌شیبه می‌نویسد:
حدثنا وَکِیعٌ عن سُفْیَانَ عن مَنْصُورٍ عن مُجَاهِدٍ قال سَأَلَ رَجُلٌ بن عُمَرَ أَقُومُ خَلْفَ الإِمَام فی شَهْرِ رَمَضَانَ فقال تُنْصِتُ کَأَنَّک حِمَارٌ .
مجاهد می‌گوید: مردی از عبد الله بن عمر سوال کرد: آیا در ماه رمضان نماز تراویح را با جماعت بخوانم؟ عبد الله بن عمر گفت: آیا می‌خواهی مانند الاغ ساکت بمانی؟
مصنف ابن أبی شیبة ج ۲، ص ۱۶۶ .
خداوند در قران در باره سنت رسول خدا این چنین می فرماید:
لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ .(احزاب /21).
مسلّماً براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نیکویى بود .
آیا عمر بن خطالب بیشتر از خداوند می دانست که فهمید سنت رسول حسنه نیست،بلکه سیئه است و بدعت گذاری کرد؟ 
ایا مدعیان پیرو از سنت رسول باز هم می توانند ادعا کنند که پیرو سنت رسول خدا هستند؟ 
ایا مدعیان باز هم می توانند ادعا کنند که هر آنچه رسول به انها داده است را گرفته اند و غیره را طرد کرده اند؟ 
آیا مدعیان هنوز به این باور نرسیده اند که پیرو سنت عمر بن خطاب هستند و نه رسول الله (ص)؟ 
وَما کانَ لِمُؤْمِنٍ وَلا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْراً أَنْ یَکُونَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً مُبیناً. الأحزاب/36. 
هیچ مرد و زن با ایمانى حق ندارد هنگامى که خدا و پیامبرش امرى را لازم بدانند، اختیارى (در برابر فرمان خدا) داشته باشد و هر کس نافرمانى خدا و رسولش را کند، به گمراهى آشکارى گرفتار شده است. 
 إِلَّا بَلَاغًا مِّنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ وَمَن یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ﴿جن/23﴾ 
[وظیفه من] تنها ابلاغى از خدا و [رساندن] پیامهاى اوست و هر کس خدا و پیامبرش را نافرمانى کند، قطعا آتش دوزخ براى اوست و جاودانه در آن خواهند ماند. 
اما سوال آخر: 
چگونه شما دینتان را از یک فردی می گیرید که خداوند ایشان را جهنمی و گمراه می داند؟