منهاج البدعه الامویه

 
آیه مورد احتجاج:: رُسُلاً مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ لِئَلَّا یکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ.
حجت در این آیه به معنای دلیل و بهانه است. یعنی خداوند می‌فرماید من انبیا را فرستادم تا پس از این که آنها را فرستادم برای کسی ،برای مخالفت من دلیل و بهانه ای نباشد. مانند آیه 83 انعام:«تِلْکَ حُجَّتُنا آتَیْناها إِبْراهیمَ عَلى‏ قَوْمِه»‏ (اینها دلایل ما بود که به ابراهیم در برابر قومش دادیم!) در دیگر جاهایی که حجت در قرآن به کار رفته هم همین معنا اراده شده است. 
دلیل قرآنی ما بر عدم درست معنا کردن آیه بالا، آیه 7 سوره رعد است که خداوند می‌فرماید: «لکل قوم هاد فلذا» خداوند برای هر قومی رهبری و حجتی قرار می دهد تا آن قوم را به سنت آن نبی هدایت کند. 
دلیل دوم این است) اگر بعد از انبیا حجتی نمی‌آید ،پس چرا هر نبی برای خود جانشین و وصی دارد؟ 
دلیل سوم) اگر بعد از انبیاء حجتی وجود ندارد ،پس چرا سقیفه را راه اندازی کردند و می‌گویند عدم مقبولیت امامت ابوبکرکفر است؟
 در نتیجه اگر بعد از نبی حجتی وجود ندارد، پس خلافت و امامت ابوبکر و عمر نیز بر باطل است.