منهاج البدعه الامویه

این قضیه درمصادرشیعی مفروغ عنه است. 
حدثنا محمد بن علی مَاجِیلَوَیْهِ وَأَحْمَدَ بْنُ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ وَابْنَ تَاتَانَةَ جَمِیعاً عَنْ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ التَّمِیمِیِّ قَالَ حَدَّثَنِی سَیِّدِی عَلِیُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا(ع) عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِیٍّ(ع) عَنِ النَّبِیِّ(ص): أَنَّهُ قَالَ: مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَنْظُرَ إِلَى الْقَضِیبِ الْیَاقُوتِ الْأَحْمَرِ الَّذِی غَرَسَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بِیَدِهِ وَیَکُونَ مُتَمَسِّکاً بِهِ فَلْیَتَوَلَّ عَلِیّاً وَالْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ فَإِنَّهُمْ خِیَرَةُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَصَفْوَتُهُ وَهُمُ الْمَعْصُومُونَ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَخَطِیئَةٍ. 
هر کس خوشحال مى‌شود که به شاخه یاقوت سرخ بنگرد که خداوند با دست خود کاشته و به او چنگ اندازد، باید على و امامان از فرزندانش را دوست دارد؛ چرا که آن‌ها بهترین خلقند و برگزیده او و از هرگونه گناه و اشتباهى معصوم هستند. 
 
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (متوفاى381هـ)، عیون اخبار الرضا(ع)، ج2، ص57، تحقیق: الشیخ حسین الأعلمی، ناشر: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات ، بیروت، 1404هـ ـ 1984م؛ 
همو: الأمالی، ص583، تحقیق و نشر: قسم الدراسات الاسلامیة ، مؤسسة البعثة ، قم، الطبعة: الأولى، 1417هـ.   
أخبرنا القاضی المعافى بن زکریا قال حدثنا علی بن عتبة قال حدثنی الحسین بن علوان عن أبی علی الخراسانی عن معروف بن خربوذ عن أبی الطفیل عن علی (ع) قال، قال رسول الله(ص) أنت الوصی... أنت الإمام أبو الأئمة الإحدى عشرة من صلبک أئمة مطهرون معصومون. 
ابوطفیل از امیرمؤمنان (علیه السلام) نقل کرده است که رسول خدا (صلى الله علیه وآله) فرمود: یا على، تو جانشین من هستی... تو امام و پدر یازده امام از نسل خودت هستى، تمام آن امامان پاک و معصوم هستند. 
الخزاز القمی الرازی، أبو القاسم علی بن محمد بن علی(400هـ)، کفایة الأثر فی النص على الأئمة الاثنی عشر، 151، تحقیق: السید عبد اللطیف الحسینی الکوه کمری الخوئی ناشر: بیدار ، قم، 1401هـ. 
روایت دیگر از سلمان فارسی: 
سلیم بن قیس هلالى در کتاب خود به نقل از سلمان از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) نقل مى‌کند که آن حضرت فرمود: 
وَنَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَةُ فِیَّ وَفِی أَخِی عَلِیٍّ وَفِی ابْنَتِی فَاطِمَةَ وَفِی ابْنِی وَالْأَوْصِیَاءِ وَاحِداً بَعْدَ وَاحِدٍ، وُلْدِی وَوُلْدِ أَخِی: «إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً» أَ تَدْرُونَ مَا «الرِّجْسُ» یَا سَلْمَانُ قَالَ: لَا. قَالَ: الشَّکُّ، لَا یَشُکُّونَ فِی شَیْ‏ءٍ جَاءَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ أَبَداً، مُطَهَّرُونَ فِی وَلَادَتِنَا وَطِینَتِنَا إِلَى آدَمَ، مُطَهَّرُونَ مَعْصُومُونَ مِنْ کُلِّ سُوءٍ. 
این آیه در باره من و برادرم على و دخترم فاطمه و دو پسرم و جانشینان یکى پس از دیگرى نازل شده است که فرزندان من و فرزندان برادرم هستند: إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً. «خداوند خواسته است رجس و بدى را از شما اهل بیت ببرد و شما را پاک گرداند». اى سلمان، آیا مى‏دانید «رجس» چیست؟ 
سلمان عرض کرد: نه. فرمود: شکّ است، آنان هرگز در باره چیزى که از جانب خدا آمده باشد شک نمى‏کنند. ما در ولادتمان و در طینتمان تا حضرت آدم پاک هستیم، از هر بدى پاک و معصوم هستیم. 
الهلالی، سلیم بن قیس (متوفاى80هـ)، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص909، ناشر: انتشارات هادی ـ قم‏، الطبعة الأولی، 1405هـ. 
به روایت ابن عباس 
شیخ صدوق در کتاب عیون اخبار الرضا و کمال الدین، خزار قمى در کفایة الأثر، و ابن شهرآشوب در مناقب آل أبى طالب مى‌نویسند: 
حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْوَرَّاقُ الرَّازِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا الْهَیْثَمُ بْنُ أَبِی مَسْرُوقٍ النَّهْدِیُّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خَالِدٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ طَرِیفٍ عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) یَقُولُ أَنَا وَعَلِیٌّ وَالْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ وَتِسْعَةٌ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ مُطَهَّرُونَ مَعْصُومُون‏. 
ابن عباس مى‌گوید: از رسول خدا (صلى الله علیه وآله) شنیدم که مى‌گفت: من،‌ على، حسین، حسین و 9 نفر از فرزندان حسین، پاک و معصوم هستیم. 
 
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (متوفاى381هـ)، عیون اخبار الرضا(ع)، ج2 ص66، تحقیق: الشیخ حسین الأعلمی، ناشر: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات ، بیروت، 1404هـ ـ 1984م؛ 
همو: کمال الدین و تمام النعمة، ص280، تحقیق: علی اکبر الغفاری، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامی ( التابعة ) لجماعة المدرسین ، قم، 1405هـ؛ 
الخزاز القمی الرازی، أبو القاسم علی بن محمد بن علی(400هـ)، کفایة الأثر فی النص على الأئمة الاثنی عشر، ص19، تحقیق: السید عبد اللطیف الحسینی الکوه کمری الخوئی ناشر: بیدار ، قم، 1401هـ؛ 
ابن شهرآشوب، رشید الدین أبی عبد الله محمد بن علی السروی المازندرانی (متوفاى588هـ)، مناقب آل أبی طالب، ج1 ص254، تحقیق: لجنة من أساتذة النجف الأشرف، ناشر: المکتبة والمطبعة الحیدریة، 1376هـ ـ 1956م. 
به روایت عمار بن یاسر 
عَلِیُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُوسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مَعْمَرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَعْبَدٍ عَنْ مُوسَى بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ عَبْدِ الْکَرِیمِ بْنِ هِلَالٍ عَنْ أَسْلَمَ عَنْ أَبِی الطُّفَیْلِ عَنْ عَمَّارٍ قَالَ لَمَّا حَضَرَ رَسُولَ اللَّهِ (ص) الْوَفَاةُ دَعَا بِعَلِیٍّ (ع) فَسَارَّهُ طَوِیلًا ثُمَّ قَالَ: یَا عَلِیُّ أَنْتَ وَصِیِّی وَ وَارِثِی‏... وَ مِنْ صُلْبِ الْحُسَیْنِ یُخْرِجُ اللَّهُ الْأَئِمَّةَ التِّسْعَةَ مُطَهَّرُونَ مَعْصُومُون‏. 
ابوطفیل از عمار نقل کرده است که وقتى رسول در بستر احتضار قرار گرفت، على (علیه السلام) را پیش خود خواست، مدت طولانى را با او به آرامى سخن گفت و سپس فرمود: اى على ! تو جانشین و وارث من هستى، و از نسل حسین علیه السلام 9 امام خواهند آمده که همگى آن‌ها پاک و معصوم هستند. 
الخزاز القمی الرازی، أبو القاسم علی بن محمد بن علی(400هـ)، کفایة الأثر فی النص على الأئمة الاثنی عشر، ص124، تحقیق: السید عبد اللطیف الحسینی الکوه کمری الخوئی ناشر: بیدار ، قم، 1401هـ. 
عصمت ائمه از زبان امیرمؤمنان (علیه السلام): 
حَدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ أَبَانِ بْنِ أَبِی عَیَّاشٍ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ الْهِلَالِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیّاً (علیه السلام) یَقُول‏:... إِنَّمَا الطَّاعَةُ لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ (صلی الله علیه وآله) وَلِوُلَاةِ الْأَمْرِ وَإِنَّمَا أَمَرَ اللَّهُ بِطَاعَةِ الرَّسُولِ (صلی الله علیه وآله) لِأَنَّهُ مَعْصُومٌ مُطَهَّرٌ لَا یَأْمُرُ بِمَعْصِیَتِهِ وَإِنَّمَا أَمَرَ بِطَاعَةِ أُولِی الْأَمْرِ لِأَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ لَا یَأْمُرُونَ بِمَعْصِیَتِهِ. 
تنها باید از خداوند و پیغمبر و جانشینان او فرمان برد و این‌که خداوند دستور فرموده است‌ فقط از دستورات پیغمبر اطاعت شود ،براى این است که پیغمبر معصوم است و پاک و به نافرمانى خداوند دستور نمی‌دهد و این‌که فقط به اطاعت جانشینان پیغمبر امر فرموده است، براى این است که آنان نیز معصومند و پاک و امر به گناه نمى‌کنند. 
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (متوفاى381هـ)، الخصال، ص139، تحقیق: علی أکبر الغفاری، ناشر: جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة ، قم، 1403هـ ـ 1362ش؛ 
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (متوفاى381هـ)، علل الشرائع، ج1 ص123، تحقیق: السید محمد صادق بحر العلوم، ناشر: المکتبة الحیدریة ، النجف، 1385هـ ـ 1966م 
الهلالی، سلیم بن قیس (متوفاى80هـ)، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص405، ناشر: انتشارات هادی ، قم‏، الطبعة الأولی، 1405هـ.
اعتراف ملا علی قاری بر عصمت باقی ائمه (ع):
وقال الملّا علیّ القاری: الأصحّ أنّ فضل أبنائهم على ترتیب فضل آبائهم إلّا أولاد فاطمة (رضی الله تعالى عنها) فإنّهم یفضّلون على أولاد أبی بکر وعمر وعثمان لقربهم من رسول الله (صلّى الله علیه وسلم) فهم العترة الطاهرة والذرّیّة الطیّبة الذین أذهب الله عنهم الرّجس وطهّرهم تطهیرا (شرح کتاب الفقه الأکبر لأبی حنیفة: 210 مسألة فی تفضیل أولاد الصحابة.) 
الکتاب : الجواهر الحسان فی تفسیر القرآن، المؤلف : أبو زید عبدالرحمن بن محمد بن مخلوف الثعالبی ، ج 8- ص 39 .
ملا علی قاری علاوه بر عصمت ذریه اهل بیت قائل بر افضلیت فرزندان حضرت صدیقه طاهره بر فرزندان خلفای ثلاث هم بوده است.
این هم اقرار عالم دیگر اهل سنت در مورد عصمت حضرت زهرا (س) و فرزندانش: 
وفی الفتاوى الظهیریة للحنفیة أن فاطمة لم تحض قط ولما ولدت طهرت من نفاسها بعد ساعة لئلا تفوتها صلاة قال : ولذلک سمیت بالزهراء وقد ذکره من صحبنا المحب الطبری فی ذخائر العقبى فی مناقب ذوی القربى وأورد فیه حدیثین أنها حوراء آدمیة طاهرة مطهرة لا تحیض ولا یرى لها دم فی طمث ولا ولادة وفی الدلائل للبیهقی أن المصطفى (صلى الله تعالى علیه وعلى آله وسلم) وضع یده على صدرها ورفع عنها الجوع فما جاعت بعد. 
فیض القدیر شرح الجامع الصغیر للمناوی، ج4، ص555 .
آقای مناوی که از علماء بزرگ أهل سنت است، در کتاب فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، جلد 6، صفحه 24 بعد از نقل این روایت می‌گوید: 
أبونعیم و دیلمی آورده‌اند که هر کس فاطمه را اذیت کند: 
فعلیه لعنة الله ملء السماء و ملء الأرض و قد أذهب الله عنهم الرجس و طهرهم ... . 
به اندازه تمام آسمان و زمین، لعنت خداوند بر او باد! چون خداوند رجس و پلیدی را از آنها برطرف کرده است و آنها را پاک گردانده است.
این هم اقرار دیگری از عالم اهل سنت به عصمت اهل بیت(ع): 
وقال الشیخ السندی فی کتابه (دراسات اللبیب فی الأسوة الحسنة بالحبیب) : وهذا التحقیق فی تفسیر (أهل البیت) یعیّن المراد منهم فی آیة التطهیر مع نصوص کثیرة من الأحادیث الصحاح المنادیة على أنّ المراد منهم الخمسة الطاهرة (رضوان الله تعالى علیهم أجمعین) ولنا وریقات فی تحقیق ذلک مجلّد فی دفترنا یجب على طالب الحقّ الرجوع إلیه عنه وقال آخرون: عنى به رسول الله (صلّى الله علیه) علیا وفاطمة والحسن والحسین (رضی الله عنهم). 
الکتاب : الجواهر الحسان فی تفسیر القرآن- المؤلف : أبو زید عبدالرحمن بن محمد بن مخلوف الثعالبی، ج 8، ص 41.
اقرار پیغمبر مبنی بر اینکه خودشان و اهل بیت، مطهر و مبرا از گناه و ذنوب هستند: 
وقال یعقوب بن سفیان حدثنی یحیى بن عبد الحمید حدثنی قیس بن عبد الله عن الاعمش عن علیلة (2) بن ربعی عن ابن عباس قال ، قال رسول الله (صلى الله علیه وسلم): " إن الله قسم الخلق قسمین فجعلنی فی خیرهما قسما، فذلک قوله [ تعالى ]: (وأصحاب الیمین) (3) و (أصحاب الشمال) (4)، فأنا من أصحاب الیمین وأنا خیر أصحاب الیمین، ثم جعل القسمین أثلاثا فجعلنی فی خیرها ثالثا، فذلک قوله [ تعالى ]: و (أصحاب المیمنة) (5) (والسابقون السابقون) (6) فأنا من السابقین، وأنا خیر السابقین، ثم جعل الا ثلاث قبائل فجعلنی فی خیرها قبیلة فذلک قوله [ تعالى ]: (وجعلناکم شعوبا وقبائل لتعارفوا إن أکرمکم عند الله أتقاکم إن الله علیم خبیر) (7) وأنا أتقى ولد آدم وأکرمهم على الله ولا فخر، ثم جعل القبائل بیوتا فجعلنی فی خیرها بیتا وذلک قوله [ عزوجل ]: (إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت ویطهرکم تطهیرا) (8) " فأنا وأهل بیتی مطهرون من الذنوب ". 
الکتاب : البدایة والنهایة، ج 2 ، ص 316 .
آقای بیهقی در کتاب دلائل النبوة می‌گوید که رسول الله (صلی الله علیه و‌‌ آله) فرمود: 
و أهل بیتی مطهرون من الذنوب. أهل بیت من از هر گناهی پاک هستند. 
دلائل النبوة للبیهقی، ج 1، ص 171 ؛ المعرفة و التاریخ للبسوی، ج 1، ص 105 ؛ الأمالی للشجری، ج 1، ص 198 ؛ الدر المنثور لجلال الدین السیوطی، ج 5، ص 199 ؛ فتح القدیر للشوکانی، ج 4، ص 280 ؛ روح المعانی للآلوسی، ج 22، ص14.