ابوبکر از دیدگاه اهل بیت قسمت دوم
شنبه, ۲۷ آبان ۱۳۹۶، ۰۹:۱۵ ب.ظ
شبهه:
در کتب شیعه اورده اندکه حضرت علی درباره ابوبکر و عمر چنین فرمود:«فلما قضی من ذلک ماعلیه قبضة الله عزوجل (صلی الله علیه و رحمة و برکاته) ثم ان المسلمین استخلفو به امیرین صالحین عملا بالکتاب و السنة و احسنا السیرة و لم یعدو السنة ثم توفاهما الله عزوجل(رضی الله عنهما)»
یعنی:«چون رسول الله (ص) انچه از فرایض را که بر عهده او بود انجام داد خدای عزوجل او را که(صلوات خدا و رحمت و برکاتش بر او باد)وفات یافت، ان‌گاه مسلمانان دو امیر شایسته را جانشین او نمودند و ان دو به کتاب و سنت عمل کردند و روش خود را نیکو نموده و از سنت و روش پیامبر(ص) تجاوز نکردند. سپس پروردگار عزوجل ان دو را که(خدا از ایشان خوشنود باد)قبض روح نمود.»
[الغارات"ثقفی"ج۱ص۲۱۰-الدرجات و الرفیعه"سید علی خان شوشتری"ص۳۳۶-تاریخ طبری ج۳ص۵۵۰-شاهراه اتحاد"حیدرعلی قلمداران ص۸]
هم‌چنین بارها از امام صادق روایت شده که من از دو نسب به ابوبکر می‌رسم و به این افتخار کرده.
و قال الحافظ عبدالعزیز بن الاخضر الجنابذی رحمه الله ابوعبدالله جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) الصادق . و امه ام فروه و اسمها قریبه بنت القاسم بن محمد بن ابی بکر الصدیق (رضی الله عنه) و امها اسما بنت عبدالرحمان بن ابی بکر الصدیق و لذلک قال جعفر (علیه السلام)
«ولقد ولدنی ابوبکر مرتین».(من دوبار از ابوبکر متولد شدم) .
دو نسب است که تشابه دارد.
یکی ام فروه بنت قاسم بن محمد بن ابی بکر که دقیقا چنین نسبی وجود دارد، اما نسب امام صادق نیست.
اما نسب امام صادق این است:
ام فروه بنت قاسم بن محمد بن ابی سمره
اقایان اهل سنت ابی سمره را تبدیل به ابی بکر کرده اند.
حالا اقرار عالم سنی را بخوانید و فیض ببرید:
https://t.me/seyyedabbas_133/1278
بار ها اقایان وهابی دست به فتح الفتوحاتی جدید زدند و فضائل کهکشانی برای خلفای خود اورده اند!
ایشان مطلبی را از کتاب الغارات ثقفی اورده که اصلا روایت سند ندارد. این هم لینک کتاب:
ایشان مطلبی را از کتاب الغارات ثقفی اورده که اصلا روایت سند ندارد. این هم لینک کتاب:
http://ar.lib.eshia.ir/71757/1/210
پس سند اولی شد ضعیف.
اما برای روایت دومی از امام صادق هم باید بگویم، این روایت هم سند ندارد که امام صادق به اینکه از نسب ابوبکر است افتخار می کند. این هم باطل است.
اما جالب اینجاست که علمای اهل سنت اقرار کرده اند امام صادق از نسب ابوبکر نیست، بلکه از نسب ابی سمره است که در ادامه با تصویر کتاب ان را ثابت می کنیم.
مطلبی که وهابیون ارسال می کنند نه تنها ضعیف است، بلکه اهل سنت هم ان‌را قبول ندارند.
عالم اهل سنت اقای قرمانی، به زیبایی اقرار می کند که نسب امام صادق به ابی سمره بر می گردد و نه ابی بکر .
اما شاید اهل سنت بگویند این اقای قرمانی، عالم اهل سنت نیست و چه کسی او را تایید کرده است؟
حال ببنیم نظر علمای سنی در مورد او چیست؟
شرح حال قرمانی حنفی:
خیر الدین زرکلی در باره او می‌گوید:
القرمانی ( 939 - 1019 ه = 1532 - 1610 م ) أحمد بن یوسف بن أحمد بن سنان القرمانی الدمشقی : مؤرخ منشئ ، حسن المحاضرة ، رقیق المعاشرة .
ولد ونشأ فی دمشق وتولى فیها النظر فی وقف الحرمین . له التاریخ المعروف بتاریخ القرمانی واسمه ( أخبار الدول وآثار الأول - ط ) و ( الروض النسیم فی مناقب السلطان إبراهیم - خ ) ومات فی دمشق .
احمد بن یوسف القرمانی الدمشقی، در تاریخ نوآوری داشت، خوش صحبت بود و معاشرت با او لذت داشت.
در دمشق متولد و بزرگ شد و مسؤول نظارت بر وقف حرمین بود . کتاب تاریخ او معروف به تاریخ قرمانی است که اسم کتابش أخبار الدول و آثار الأول بود .
الأعلام، خیر الدین الزرکلی، ج1، ص275.
https://t.me/seyyedabbas_133/1285
اما پاسخ اخر به روایت اولی اقایان:
گفتند که مولا علی (ع) در کتب شیعه فرموده، خلفا بر سنت رسول الله بوده اند و به کتاب خدا و سنت رسول الله عمل کرده اند.
خوب شما اگر کتب شیعه را قبول دارید و به ان استدلال می کنید ،چرا به خودتان اینقدر فشار می اورید و به روایت ضعیف احتجاج می کنید که بعدا رسوا شوید؟
خوب سری به کتاب شریف کافی می زدید و با سند صحیح روایتی است که مولا علی (ع) در انجا اقرار دارند که ایا خلفا بر سنت و کتاب عمل کردند و یا اینکه نه بر خلاف سنت و کتاب الله عمل کردند.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ الْهِلَالِیِّ قَالَ خَطَبَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) ....فَقَالَ قَدْ عَمِلَتِ الْوُلَاةُ قَبْلِی أَعْمَالًا خَالَفُوا فِیهَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) مُتَعَمِّدِینَ لِخِلَافِهِ نَاقِضِینَ لِعَهْدِهِ مُغَیِّرِینِ لِسُنَّتِهِ وَ لَوْ حَمَلْتُ النَّاسَ عَلَى تَرْکِهَا وَ حَوَّلْتُهَا إِلَى مَوَاضِعِهَا وَ إِلَى مَا کَانَتْ فِی عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) لَتَفَرَّقَ عَنِّی جُنْدِی حَتَّى أَبْقَى وَحْدِی أَوْ قَلِیلٌ مِنْ شِیعَتِیَ الَّذِینَ عَرَفُوا فَضْلِی وَ فَرْضَ إِمَامَتِی مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم)
سپس رو به مردم نموده در حالی‌که عده ای از بستگان و نزدیکان و شیعیانش گرد او بودند، فرمود :
ولات خلفای قبل از من کارهایی انجام دادند که در آن با رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) مخالفت کردند و در آن بنای مخالفت با رسول خدا را از روی عمد داشتند. پیمان او را شکسته و سنت او را تغییر دادند؛ و اگر مردم را بر ترک آنها وادار نمایم و آنها را به جایگاه خود بازگردانم و به آنچه در زمان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) بود، لشکر من از گرد من پراکنده شده و تنها باقی می‌مانم و یا با عده کمی از شیعه ام که برتری من و وجوب امامت من از کتاب خدا و سنت رسول خدا ( صلی الله علیه وآله وسلم) را می‌دانند.
الکلینی الرازی، أبو جعفر محمد بن یعقوب بن إسحاق (متوفاى328 هـ)، الأصول من الکافی، ج 8 ، ص 58 ، شماره 21 ، ناشر: اسلامیه، تهران، الطبعة الثانیة،1362 هـ.ش.
ببخشید مگر شما نمی گفتید انها بر ست رسول الله عمل کردند؟ حالا چطور مولا علی (ع) در یک روایت صحیح می فرمایند؛ انها نه تنها بر خلاف سنت عمل کردند، بلکه بدعت ها گذاشتند و سنت را تغییر دادند. ان هم نه به سهو بلکه به عمد.
جالب است، در نهج البلاغه هم امام علی (ع)خلفای ثلاثه را أئمه ضلالت و دعوت کنندگان به آتش می‌داند.
امیر المؤمنین (علیه السّلام) در کلامش راجع به منافقان این‌گونه می‌فرماید:
ثمّ بقوا بعده، فتقربّوا إلى أئمة الضلالة و الدعاة إلى النار بالزور و البهتان، فولّوهم الاعمال و جعلوهم حکّاماً على رقاب الناس، فأکلوا بهم الدنیا.
پس از پیامبر (صلّی الله علیه و آله وسلّم) به پیشوایان گمراه، و داعیان دوزخ با دروغ و بهتان تقرب جستند، پیشوایان گمراه نیز به این‌ها ولایت و ریاست بخشیدند، و آنان را حاکم ساختند و بر گُرده مردم سوار نمودند، و به وسیله این‌ها به خوردن دنیا مشغول شدند.
نهج البلاغه ج2 ص 189 خطبه 210.
گفتند که مولا علی (ع) در کتب شیعه فرموده، خلفا بر سنت رسول الله بوده اند و به کتاب خدا و سنت رسول الله عمل کرده اند.
خوب شما اگر کتب شیعه را قبول دارید و به ان استدلال می کنید ،چرا به خودتان اینقدر فشار می اورید و به روایت ضعیف احتجاج می کنید که بعدا رسوا شوید؟
خوب سری به کتاب شریف کافی می زدید و با سند صحیح روایتی است که مولا علی (ع) در انجا اقرار دارند که ایا خلفا بر سنت و کتاب عمل کردند و یا اینکه نه بر خلاف سنت و کتاب الله عمل کردند.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ الْهِلَالِیِّ قَالَ خَطَبَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) ....فَقَالَ قَدْ عَمِلَتِ الْوُلَاةُ قَبْلِی أَعْمَالًا خَالَفُوا فِیهَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) مُتَعَمِّدِینَ لِخِلَافِهِ نَاقِضِینَ لِعَهْدِهِ مُغَیِّرِینِ لِسُنَّتِهِ وَ لَوْ حَمَلْتُ النَّاسَ عَلَى تَرْکِهَا وَ حَوَّلْتُهَا إِلَى مَوَاضِعِهَا وَ إِلَى مَا کَانَتْ فِی عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) لَتَفَرَّقَ عَنِّی جُنْدِی حَتَّى أَبْقَى وَحْدِی أَوْ قَلِیلٌ مِنْ شِیعَتِیَ الَّذِینَ عَرَفُوا فَضْلِی وَ فَرْضَ إِمَامَتِی مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم)
سپس رو به مردم نموده در حالی‌که عده ای از بستگان و نزدیکان و شیعیانش گرد او بودند، فرمود :
ولات خلفای قبل از من کارهایی انجام دادند که در آن با رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) مخالفت کردند و در آن بنای مخالفت با رسول خدا را از روی عمد داشتند. پیمان او را شکسته و سنت او را تغییر دادند؛ و اگر مردم را بر ترک آنها وادار نمایم و آنها را به جایگاه خود بازگردانم و به آنچه در زمان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) بود، لشکر من از گرد من پراکنده شده و تنها باقی می‌مانم و یا با عده کمی از شیعه ام که برتری من و وجوب امامت من از کتاب خدا و سنت رسول خدا ( صلی الله علیه وآله وسلم) را می‌دانند.
الکلینی الرازی، أبو جعفر محمد بن یعقوب بن إسحاق (متوفاى328 هـ)، الأصول من الکافی، ج 8 ، ص 58 ، شماره 21 ، ناشر: اسلامیه، تهران، الطبعة الثانیة،1362 هـ.ش.
ببخشید مگر شما نمی گفتید انها بر ست رسول الله عمل کردند؟ حالا چطور مولا علی (ع) در یک روایت صحیح می فرمایند؛ انها نه تنها بر خلاف سنت عمل کردند، بلکه بدعت ها گذاشتند و سنت را تغییر دادند. ان هم نه به سهو بلکه به عمد.
جالب است، در نهج البلاغه هم امام علی (ع)خلفای ثلاثه را أئمه ضلالت و دعوت کنندگان به آتش می‌داند.
امیر المؤمنین (علیه السّلام) در کلامش راجع به منافقان این‌گونه می‌فرماید:
ثمّ بقوا بعده، فتقربّوا إلى أئمة الضلالة و الدعاة إلى النار بالزور و البهتان، فولّوهم الاعمال و جعلوهم حکّاماً على رقاب الناس، فأکلوا بهم الدنیا.
پس از پیامبر (صلّی الله علیه و آله وسلّم) به پیشوایان گمراه، و داعیان دوزخ با دروغ و بهتان تقرب جستند، پیشوایان گمراه نیز به این‌ها ولایت و ریاست بخشیدند، و آنان را حاکم ساختند و بر گُرده مردم سوار نمودند، و به وسیله این‌ها به خوردن دنیا مشغول شدند.
نهج البلاغه ج2 ص 189 خطبه 210.
www.shiaonlinelibrary.com/الکتب/1108_نهج-البلاغة-خطب-الإمام-علی-ع-ج-٢/الصفحة_189#top
