منهاج البدعه الامویه

عبدالرزاق بن همام ، از محدثان بزرگ سقیفه ، در کتاب «الامالی فی الآثار الصحابه» این چنین نقل میکند:
«أنا أنا مَعْمَرٌ ، حَدَّثَنِی عَلِیُّ بْنُ زَیْدِ بْنِ جُدْعَانَ ، عَنْ سَعِیدِ بْنِ الْمُسَیِّبِ ، قَالَ : " شَهِدْتُ عَلِیًّا (رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ) وَعُثْمَانَ (رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ) اسْتَبَّا بِسِبَابٍ مَا سَمِعْتُ أَحَدًا اسْتَبَّ بِمِثْلِهِ ، وَلَوْ کُنْتُ مُحَدِّثًا بِهِ أَحَدًا لَحَدَّثْتُکَ بِهِ ، قَالَ : ثُمَّ نَظَرْتُ إِلَیْهِمَا یَوْمًا آخَرَ فَرَأَیْتُهُمَا جَالِسَیْنِ فِی الْمَسْجِدِ ، أَحَدُهُمَا یَضْحَکُ إِلَى الآخَرِ.»
یعنی:
«سعید بن مسیب نقل میکند که روزی امیرمومنان علی و عثمان را دیدم چنان به هم فحش می‌دادند که مانند آن را نشنیده بودم (!) و اگر آنچه را بر زبان آوردند به کسی گفته بودم به تو نیز می‌گفتم ! سپس گفت:هم‌چنین روزی دیگر آن دو را دیدم که در مسجد نشسته بودند و یکی به دیگری می‌خندید (هم دیگر را تمسخر می‌کردند.) »
لینک روایت در کتابخانه اینترنتی اهل سقیفه:

http://library.islamweb.net/hadith/display_hbook.php?bk_no=58&pid=26227&hid=87  
 

تصویر کتاب:

کمی فکر کنید ، آیا کسی با دوست خود این‌چنین رفتار می‌کند؟
در مورد سند این روایت، عبدالرزاق و معمر و سعید بن مسیب که وثاقتشان قطعی است و قبلا در کانال قرار دادیم.در مورد «علی بن زید بن جدعان» نیز قبلا اساتید ،با وهابیون تلگرام بحث و گفت وگو داشتند و وثاقت علی بن زید را نیز اثبات کردند.