منهاج البدعه الامویه

منظور امام علی (ع) در نهج البلاغه که گفته است که حرمت عایشه پابرجاست.
مولا علی (ع) فرمایش نموده اند که حرمت عایشه پابرجاست بله، درست است. اما باید دید منظور مولا از این حرمت چه است؟
أَبِى رَافِعٍ ان رَسُولَ اللَّهِ (صلى الله علیه وسلم) قال لعلی بن أبی طَالِبٍ انه سَیَکُونُ بَیْنَکَ وَبَیْنَ عَائِشَةَ أَمْرٌ قال أنا یا رَسُولَ اللَّهِ قال نعم قال فانا أَشْقَاهُمْ یا رَسُولَ اللَّهِ قال لاَ وَلَکِنْ إذا کان ذلک فَارْدُدْهَا إلى مَأْمَنِهَا.
رسول خدا (صلى الله علیه وآله) به على بن أبى طالب (علیه السلام) فرمود: به زودى بین شما و عائشه اتفاقاتى مى‌افتد. على (علیه السلام) سؤال کرد؟ بین من و او ؟ فرمود: بلى. باز امام (علیه السلام) سؤال کرد: آیا من بر شقاوت هستم اى رسول خدا ؟ فرمود: نه، ولى هر وقت این اتفاق افتاد او را به منزلش برگردان.
الشیبانی، ابوعبد الله أحمد بن حنبل (متوفاى241هـ)، مسند أحمد بن حنبل، ج6، ص393، ح27242، ناشر: مؤسسة قرطبة – مصر.
الطبرانی، ابوالقاسم سلیمان بن أحمد بن أیوب (متوفاى360هـ)، المعجم الکبیر، ج1، ص332، ح995، تحقیق: حمدی بن عبدالمجید السلفی، ناشر: مکتبة الزهراء - الموصل، الطبعة: الثانیة، 1404هـ – 1983م.
هیثمى بعد از نقل این روایت مى‌گوید:
رواه أحمد والبزار والطبرانی ورجاله ثقات.
این روایت را احمد، بزار و طبرانى نقل کرده و راویان آن ثقه هستند.
الهیثمی، ابوالحسن نور الدین علی بن أبی بکر (متوفاى 807 هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج7، ص234، ناشر: دار الریان للتراث/‏ دار الکتاب العربی - القاهرة، بیروت – 1407هـ.
منظور مولا از حرمت او پابرجاست یعنی مدارا کردن با عایشه، نه اینکه ایشان 20000 هزار ادم را می کشد، بر حاکم خروج می کند، جنگ به راه می اندازد، خلاف قران عمل می کند. بعد ما به او بگوییم (رض الله عنهما) بله بهشتی هم هستند! ما هم او را دوست داشته باشیم، خدا او را لعن کرده شما این وسط وکیل خدا هستید و یا وصی خدا که برای ما امر و نهی می کنید و ایات را نسخ می کنید؟ حال بماند که پیغمبر در مورد حکم خروج بر حاکم ،چه فرموده است. در مورد خوارج چه فرموده، اینقدر این مطالب تند است که واقعا جای گفتن ندارد. مانند «الخوارج کلاب من اهل نار.»
به خطبه 13 نهج البلاغه توجه بفرمایید:
کُنْتُمْ جُنْدَ الْمَرْأَةِ وَ أَتْبَاعَ الْبَهِیمَةِ رَغَا فَأَجَبْتُمْ وَ عُقِرَ فَهَرَبْتُمْ أَخْلَاقُکُمْ دِقَاقٌ وَ عَهْدُکُمْ شِقَاقٌ وَ دِینُکُمْ نِفَاقٌ وَ مَاؤُکُمْ زُعَاقٌ وَ الْمُقِیمُ بَیْنَ أَظْهُرِکُمْ مُرْتَهَنٌ بِذَنْبِهِ وَ الشَّاخِصُ عَنْکُمْ مُتَدَارَکٌ بِرَحْمَةٍ مِنْ رَبِّهِ.
شما سپاه یک زن، و پیروان حیوان «شتر عایشه» بودید، تا شتر صدا مى‏کرد مى‏جنگیدید، و تا دست و پاى آن قطع گردید فرار کردید.اخلاق شما پست، و پیمان شما از هم گسسته، دین شما دو رویى، و آب آشامیدنى شما شور و ناگوار است.
کسى که میان شما زندگى کند به کیفر گناهش گرفتار مى‏شود، و آن کس که از شما دورى گزیند مشمول آمرزش پروردگار مى‏گردد.
ایا اخلاف شما پست، نفرین است یا نه؟ ایا دین شما دورویی این نشانه منافقین است یا نه؟ خداوند در مورد منافقین می فرماید «ان المنافقین فی درک الاسفل من نار»
اب اشامیدنی شما شور این لعن و نفرین است یا نه؟
و جالب این جاست که مولا می فرماید: پیمان شما از هم گسسته و خداوند افرادی را که پیمان شکنی می کنند را لعن می کند. «فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِیثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ.» 
توجیه شما برای این همه رسوایی عایشه چیست؟
جالب اینجاست که این خطبه در مصادر اهل سنت هم امده است:
کُنْتُمْ جُنْدَ الْمَرْأَةِ وَأَتْبَاعَ الْبَهِیمَة.
شما سپاه یک زن و پیروان حیوان «شتر عایشه» بودید.
إبن أبی‌الحدید المدائنی المعتزلی، ابوحامد عز الدین بن هبة الله بن محمد بن محمد (متوفاى655 هـ)، شرح نهج البلاغة،خطبه 13،ج1 ،ص251، تحقیق محمد عبد الکریم النمری، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت / لبنان، الطبعة: الأولى، 1418هـ - 1998م.
الزمخشری الخوارزمی، ابوالقاسم محمود بن عمرو بن أحمد جار الله (متوفاى538هـ)، ربیع الأبرار، ج1، ص253، تحقیق : عبد الأمیر مهنا، ناشر : مؤسسة الأعلمی للمطبوعات – بیروت، چاپ : الأولى،سال چاپ : 1412 – 1992.