منهاج البدعه الامویه

شبهه:آیا  عایشه به فضایل حضرت خدیجه کبری حسودی می کرد؟
اولا:شما که می‌گویید حضرت عایشه به حضرت خدیجه حسودی می‌کرد حداقل در مورد فضایل حضرت خدیجه کبری از زبان خود ام المومنین عایشه حدیث نیاورید و به قول امروزی سوتی ندهید. وقتی خود حضرت عایشه راوی فضایل حضرت خدیجه است، چرا باید حسودی کند؟
اگر واقعا حرف شما درست بود و مادر مومنان عایشه صدیقه حسود بود نسبت به حضرت خدیجه ،پس فضایلش را ذکر نمی‌کرد. آخر این چه حسودی است که هم حسودی می‌کند و هم فضایل طرف مقابلش را بیان می‌کند.پس اگر حضرت عایشه حسودی می‌کرد هرگز برای حضرت خدیجه چنین فضیلتی را روایت نمی‌کرد.
دوما:اگر قرار باشد هر کس از زبان خودش فضیلتی برای خود بگویید اورا حسود بگوییم پس حضرت علی هم حسود است چون فضایل خودش را گفته. 
مثلا این روایت راببینید:
ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ (ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ) ﻓﺮﻣﻮﺩ :
ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺻﻼﺡ ﻛﻨﻢ.ﮔﻔﺘﻢ : ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠَّﻪ ! ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ
ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﭘﻴﺮﻣﺮﺩﺍﻧﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺟﻮﺍﻧﻰﻧﻮﺭﺳﻢ .ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﻯ ﻋﻠﻰ ! ﭼﻮﻥ ‏[ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﯾﻤﻦ]ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻧﻪ ‏« ﺍﻓﻴﻖ‏» ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻯ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﮕﻮ :
ﻳَﺎ ﺷَﺠَﺮُ ﻳَﺎ ﻣَﺪَﺭُ ﻳَﺎ ﺛَﺮَﻯ ﻣُﺤَﻤَّﺪٌ ﺭَﺳُﻮﻝُ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻳُﻘْﺮِﺋُﻜُﻢُ ﺍﻟﺴَّﻠَﺎﻡَ.
ﺍﻯ ﺷﺠﺮ، ﺍﻯ ﻛﻠﻮﺥ، ﺍﻯ ﺧﺎﻙ، ﻣﺤﻤﺪﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺩﺭﻭﺩ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ .ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﺮ ﺁﻥ ﮔﺮﺩﻧﻪ ﺑﺮ ﺁﻣﺪﻡﻭ ﺳﺮﺍﺯﻳﺮ ﻳﻤﻦ ﺷﺪﻡ ﺩﻳﺪﻡ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻧﻴﺰﻩﻫﺎﻯ ﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﭘﻴﻜﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﻭ ﻛﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﺩﻭﺵ ﻭ
ﺗﻴﻎ ﻫﺎﻯ ﺑﺮﻫﻨﻪ .
ﺑﻪ ﺁﻭﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪ ﭘﻴﻐﺎﻡ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺠﺮ ﻭﻛﻠﻮﺥ ﻭ ﺧﺎﻙ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ، ﺷﺠﺮﻯ ﻭ ﻛﻠﻮﺧﻰﻭ ﺧﺎﻛﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻫﻢ ﺁﻭﺍﺯ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻛﺸﻴﺪﻧﺪ :
ﻋَﻠَﻰ ﻣُﺤَﻤَّﺪٍ ﺭَﺳُﻮﻝِ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻭَ ﻋَﻠَﻴْﻚَ ﺍﻟﺴَّﻠَﺎﻡ.
ﺑﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ)ﻭ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺩﺭﻭﺩ،ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﻟﻬﺎ ﻭﺯﺍﻧﻮﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﻟﺮﺯﻳﺪ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺁﺷﺘﯽ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻛﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ.
این روایت و مشابه ان را در این لینک مشاهده کنید:  

http://www.daneshju.ir/forum/f1519/t48024.html  

و در مقابل این روایت حدیثی در صحیح بخاری باب فضایل عمرابن الخطاب موجود است که از زبان ابی هریره است .ببینید: 
عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ) : «َقَدْ کَانَ فِیمَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ رِجَالٌ یُکَلَّمُونَ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَکُونُوا أَنْبِیَاءَ، فَإِنْ یَکُنْ مِنْ أُمَّتِی مِنْهُمْ أَحَدٌ فَعُمَرُ».
پاسخ شیعه:
 می گوید شیعه گفته عایشه حسود است، بابا شیعه چیست؟ در صحیح ترین کتاب شما امده است که عایشه حسود بوده است. شما در کدام باغ تشریف دارید؟
بخاری در صحیح خود می‌نویسد:
حدثنا قُتَیْبَةُ بن سَعِیدٍ حدثنا حُمَیْدُ بن عبد الرحمن عن هِشَامِ بن عُرْوَةَ عن أبیه عن عَائِشَةَ (رضی الله عنها) قالت ما غِرْتُ على امْرَأَةٍ ما غِرْتُ على خَدِیجَةَ من کَثْرَةِ ذِکْرِ رسول اللَّهِ (صلى الله علیه وسلم) إِیَّاهَا قالت وَتَزَوَّجَنِی بَعْدَهَا بِثَلَاثِ سِنِینَ وَأَمَرَهُ رَبُّهُ عز وجل أو جِبْرِیلُ (علیه السَّلَام) أَنْ یُبَشِّرَهَا بِبَیْتٍ فی الْجَنَّةِ من قَصَبٍ.
از عائشه نقل شده است که بر هیچ یک از زنان به اندازه خدیجه حسادت نکردم؛ چرا که رسول خدا او را زیاد یاد می‌کرد، سه سال بعد از او ، با من ازدواج کرد و خداوند به پیامبر و یا جبرئیل دستور داد که خدیجه را به خانه‌ای در بهشت که از درّ و مروارید ساخته شده است، بشارت دهد.
البخاری الجعفی، محمد بن إسماعیل ابوعبدالله (متوفای256هـ)، صحیح البخاری،ج 3 ،ص 1389، ح3606، کتاب فضائل الصحابة، بَاب تَزْوِیجِ النبی (ص) خَدِیجَةَ وَفَضْلِهَا (رضی الله عنها)،  تحقیق د. مصطفی دیب البغا، ناشر: دار ابن کثیر، الیمامة - بیروت، الطبعة: الثالثة، 1407 - 1987.
حسادت عایشه از حضرت افضل ام المومنین خدیجه (سلام الله علیها) و مابقی ازواج در کتب اهل سنت از تعدد طرق گذشته است.شما جماعت چه کسی را می خواهید فریب دهید؟
بعد امده برای مبرا کردن عایشه می‌گوید عایشه فضائل ام المومنین عایشه را نقل کرده است.لذا چگونه حسود بوده که فضائلش را نقل کرده است؟
  عایشه برای اثبات حسود بودن خود به فضائل ام المومنین حضرت خدیجه (سلام الله علیها) اقرار کرده است و نه اینکه فضیلت را نقل کرده باشد، لذا روایت در باب حسادت اوست و نقل فضائل. فلذا می گوید من به حضرت حسادت کردم به خاطر داشتن فضائل. همین اقرار عایشه علتی بر باطل بودن او و تمامی فضائل اوست. چرا؟ چون اگر عایشه افضل ازواج النبی باشد، چرا باید به فضائل ام المومنین خدیجه حسادت کند؟
ای جماعت وهابی شما امده اید عایشه را تصدیق و تعدیل کنید، در حالی که نفهمیدید مایه‌ی سر افکندگی و بطلانش شدید! پس به این ترتیب عایشه هیچ فضیلتی ندارد، که اگر داشت و افضل بود دلیلی بر حسادت نداشت.
نکته بعدی این‌که امدید عایشه را مبرا کنید. گفتیم مولا علی (ع) امده به فضائل خود اقرار کرده، این‌که حسادت نیست و شما چگونه حسادت را استنباط کردید؟ و اضافه بر اینکه مولا از منظر پیامبر حق است. «علی مع الحق». حالا شما می خواهید خلاف دستور رسول الله عمل کنید؟ خودتان مورد ضعف هستید و نه مولا. ثانیا. مولا در کجا گفته من مثلا به ابوبکر حسادت کردم؟درحالی که عایشه می گوید من حسد ورزیدم به حضرت ام المومنین خدیجه.
عایشه به چه کسی حسادت نورزید؟
عایشه به مولا علی (ع) هم حسادت ورزید.
418- حدثنی عبد الْمَلِکِ بن شُعَیْبِ بن اللَّیْثِ حدثنی أبی عن جَدِّی قال حدثنی عُقَیْلُ بن خَالِدٍ قال بن شِهَابٍ أخبرنی عُبَیْدُ اللَّهِ بن عبد اللَّهِ بن عُتْبَةَ بن مَسْعُودٍ أَنَّ عَائِشَةَ زَوْجَ النبیِ«قالت لَمَّا ثَقُلَ رسول اللَّهِ»وَاشْتَدَّ بِهِ وَجَعُهُ اسْتَأْذَنَ أَزْوَاجَهُ أَنْ یُمَرَّضَ فی بَیْتِی فَأَذِنَّ له فَخَرَجَ بین رَجُلَیْنِ تَخُطُّ رِجْلَاهُ فی الأرض بین عَبَّاسِ بن عبد الْمُطَّلِبِ وَبَیْنَ رَجُلٍ آخَرَ قال عُبَیْدُ اللَّهِ فَأَخْبَرْتُ عَبْدَ اللَّهِ بِالَّذِی قالت عَائِشَةُ فقال لی عبد اللَّهِ بن عَبَّاسٍ هل تَدْرِی من الرَّجُلُ الْآخَرُ الذی لم تُسَمِّ عَائِشَةُ قال قلت لَا قال بن عَبَّاسٍ هو عَلِیٌّ.
صحیح مسلم ، ج ۱،ص ۳۱۲ ، اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبوالحسین القشیری النیسابوری ،الوفاة: ۲۶۱ ، دار النشر : دار إحیاء التراث العربی – بیروت ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی.
ترجمه : عایشه می گوید : زمانی که بیماری پیامبر شدت گرفت ، و مریضی او عود پیدا کرد ، … پیامبر با حالت مریضی خارج شد درحالی که پاهایش بر روی زمین کشیده می‌شد و عباس و مرد دیگری ایشان را گرفته بودند(وبه مسجد می بردند). عبیدالله می گوید: عبدالله بن عباس به من گفت : آیا مراد عایشه از مرد دیگر را می‌دانی؟گفتم : خیر . گفت:آن مرد،علی بن ابی طالب{علیه السلام} بود.
ابن حجر عسقلانى در فتح البارى و بدر الدین در عمدة القارى در شرح این روایت مى‌گویند:
قوله قال هو على بن أبى طالب زاد الإسماعیلى من روایة عبد الرزاق عن معمر ولکن عائشة لا تطیب نفسا له بخیر ولابن إسحاق فی المغازی عن الزهری ولکنها لا تقدر على أن تذکره بخیر.
این جمله بخارى «قال هو على بن أبى‌طالب» اسماعیلى به از عبد الرزاق از معمر نقل کرده است که:
چون عایشه از على دل خوشى نداشت.
و ابن اسحاق در مغازى از زهرى نقل کرده است که:
چون عائشه نمى‌توانست از على (علیه السلام) به نیکى یاد کند.
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى852 هـ)، فتح الباری شرح صحیح البخاری، ج2، ص156، تحقیق: محب الدین الخطیب، ناشر: دار المعرفة - بیروت.
العینی الغیتابی الحنفی، بدر الدین ابومحمد محمود بن أحمد (متوفاى 855هـ)، عمدة القاری شرح صحیح البخاری، ج5، ص192، ناشر: دار إحیاء التراث العربی – بیروت.
ماشاالله مادرتان یکی دو جا حسادت ورزی نکرده! حتی به مولا هم نه تنها حسادت داشته بلکه بغض هم داشته است و دل خوشی نسبت به ایشان نداشته است.البته یادتان نرود در صحیح مسلم امده کسی که بغض مولا را داشته باشد منافق است. لذا تکلیف مادرتان را برای ما مشخص کنید.