منهاج البدعه الامویه

وَیْحَ عَمَّارٍ تَقْتُلُهُ الْفِئَةُ الْبَاغِیَةُ، یَدْعُوهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ، وَیَدْعُونَهُ إِلَى النَّار.
عمار را گروه ستمگر مى‌کشند، او آنان را به بهشت مى‌خواند وآنان او را به جهنّم.
صحیح البخاری، ج 1، ص172، ح436، کتاب الصلاة،بَاب التَّعَاوُنِ فی بِنَاءِ الْمَسْجِدِ، و ج3، ص1035، ح 2657، الجهاد والسیر، باب مَسْحِ الْغُبَارِ عَنِ النَّاسِ فِی السَّبِیلِ، تحقیق: د. مصطفى دیب البغا، ناشر: دار ابن کثیر، الیمامة - بیروت، الطبعة: الثالثة، 1407هـ – 1987م.
بعد جالب است معاویه زنازاده وقتی به این روایت رسول الله متوجه شد، برای توجیه زنازادگیش و ستمگر بودنش این‌چنین می گوید:
معاویه گفت:
دحضت فی بولک، أو نحن قتلناه؟ إنما قتله علی و أصحابه جاؤوا به حتی ألقوه بین رماحنا أو بین سیوفنا.
آیا ما عمار را کشتیم؟ قاتلین عمار، علی و اصحاب علی بودند که عمار را از خانه بیرون آوردند و در برابر شمشیر ما قرار دادند.
مسند احمد، ج4، ص199 ـ السنن الکبری للبیهقی، ج8، ص189 - سیر اعلام النبلاء للذهبی، ج1، ص420 ـ تاریخ مدینه دمشق لإبن عساکر، ج43، ص431 ـ المصنف لعبد الرزاق صنعانی، ج11، ص240 - مسند ابو بعلی، ج13، ص124 ـ مجمع الزوائد للهیثمی، ج7، ص242 ـ المستدرک الصحیحین للحاکم النیشابوری، ج2، ص155.
مولا علی (ع) هم در جوابش این چنین فرمودند:
مناوی ـ از استوانه‌های علمی اهل سنت ـ‌ می‌گوید:
این خبر به علی رسید که معاویه می‌گوید قاتل عمار، علی بوده و گروه ستمگر، سپاه علی است، علی هم جواب داد:
بأن رسول الله (صلی الله علیه و سلم) إذن قتل حمزة حین أخرجه.
پس قاتل حمزه هم رسول الله است که او را از خانه‌اش خارج کرد و در برابر شمشیر کفار قریش قرار داد.
فیض القدیر شرح الجامع الصغیر للمناوی، ج6، ص 474.