منهاج البدعه الامویه

فکتب إلیه معاویة: من معاویة بن صخر، إلى الزاری على أبیه محمد بن أبی بکر. أما بعده: فقد أتانی کتابُکَ تذکر فیه ما اللّه أهْلًه فی عظمته وقدرته وسلطانه، وما اصطفى به رسول اللهّ (صلى الله علیه وسلم)، مع کلام کثیر لک فیه تضعیف، ولأبیک فیه تعنیف، ذکرت فیه فضل ابن أبی طالب، وقدیم سوابقه، وقرابته إلى رسول اللّه (صلى الله علیه وسلم)، ومُوَاساته إیاه فی کل هَوْل وخوف، فکان احتجاجک علیَ وعیبک لی بفضل غیرک لا بفضلک، فاحمد ربّاً صرف هذا الفضل عنک، وجعله لغیرک، فقد کنا وأبوک فینا نعرف فضل ابن أبی طالب وحَقه لازماً لنا مبروراً علینا، فلما اختار اللهّ لنبیه (علیه الصلاة والسلام)، ما عنده، وأتم له ما وعده، وأظهر دعوته، وأبْلَجَ حجته، وقبضه اللهّ إلیه صلوات اللّه علیه، فکان أبوک وفاروقه أول من ابتزه حَقَه، وخالفه على أمره،على ذلک اتفقا واتَّسقا، ثم إنهما دَعَوَاه إلى بیعتهما فأبطأ عنهما، وتلکأ علیهما، فهمَّا به الهموم، وأرادا به العظیم، ثم إنه بایع لهما وسَلّم لهما، وأقاما لا یشرکانه فی أمرهما، ولا یُطْلِعانه على سرهما، حتى قبضهما الله، ثم قام ثالثهما عثمان فهدى بهدیهما وسار بسیرهما، فعبته أنت وصاحبک حتى طمع فیه الأقاصی من أهل المعاصی، فطلبتما له الغوائل، وأظهرتما عداوتکما فیه حتى بلغتما فیه مُنَاکما، فخذ حذرک یا ابن أبی بکر، وقس شبرک بفترک، یقصر عن أن توازی أو تساوی مَنْ یَزِنُ الجبال بحلمه، لا یلین عن قَسْرٍ قناته، ولا یدرک ذو مقال أناته أبوک مهد مِهَاده، وبنى لملکه وسادة،فإن یک ما نحن فیه صواباً فأبوک استبدَ به ونحن شرکاؤه، ولولا ما فعل أبوک من قبل ما خالفنا ابن أبی طالب، ولسلمنا إلیه، ولکنا رأینا أباک فعل ذلک به من قبلنا فأخذنا بمثله، فعب أباک بما بدا لک أودع ذلک، والسلام على من أناب.
محمد بن ابى بکر به معاویه مى‏نویسد: بسم اللّه الرحمن الرحیم. از محمد بن ابى‌بکر به گمراه گشته معاویه پسر صخر! …. تو ملعونى فرزند ملعون، وانگهى تو و پدرت پیوسته بر ضد دین خدا توطئه چیده‏اید و براى خاموش کردن مشعل خدائى اسلام تلاش نموده‏اید و در این راه سپاه‏ها گرد آورده‏اید، و پول‌ها خرج کرده‏اید و پیمان‏ها با قبائل بسته‏اید و پدرت در حال این کار مُرد و تو جانشینش شدى و ادامه دهنده کارش. و گواهم علیه تو بر این مطلب، همانان که به تو پناهنده گشته و تو را تکیه‏گاه ساخته‏اند همان باقی‌مانده قبائل مشرک و مهاجم و سران نفاق و اختلاف و بدخواهان پیامبر خدا که در پناه تو و با تو هستند.
مروج الذهب، ج۲،ص۵۹.
کتاب صفّین ،ص.۱۳۲
شرح ابن أبی الحدید ،ج۱،ص۲۸۳.
جمهرة الرسائل، ج۱،ص۵۴۲ .
و هم‌چنین نامه ای دیگر در تاریخ طبری ،ج۶،ص۵۸ .
و شرح ابن ابی الحدید ،ج۲،ص۳۲ .