منهاج البدعه الامویه

وقد ذکر ابن جریر وغیره أن محمد بن أبی بکر نال من معاویة بن خدیج هذا ومن عمرو بن العاص ومن معاویة ومن عثمان بن عفان أیضا؛ فعند ذلک غضب معاویة بن خدیج فقدمه فقتله ثم جعله فی جیفة حمار فأحرقه بالنار فلما بلغ ذلک عائشة جزعت علیه جزعا شدیدا ... وجعلت تدعو على معاویة وعمرو بن العاص دبر الصلوات.
ابن جریر و غیر او گفته اند که محمد بن ابی بکر به معاویه بن خدیج و عمروعاص و معاویه بن ابی سفیان و عثمان بن عفان فحش داد ؛ در این هنگام معاویه بن خدیج خشمگین شده و او را جلو انداخت و کشت و سپس بدن او را در لاشه الاغی انداخت و آتش زد .
وقتی این خبر به عایشه رسید بسیار اندوهگین شده و ... بعد از هر نمازی معاویه و عمرو بن عاص را نفرین می‌کرد .
البدایة والنهایة ،ج7 ،ص315 - المنتظم ،ج5 ،ص151 - تاریخ الطبری، ج3 ،ص132 .
هیثمی در مجمع الزوائد در مورد این روایت می گوید :
رواه الطبرانی مطولا ومختصرا بأسانید منها ما وافق أحمد ورجاله ثقات.
مجمع الزوائد ،ج 9 ،ص 294.
این روایت را طبرانی به صورت مختصر و مفصل با چند سند نقل کرده است که بعضی از سندهای آن با سند احمد بن حنبل یکی است و راویان آن ثقه هستند .
سایر مدارک :
تفسیر مقاتل بن سلیمان ، ج 1 ، ص 237 - تفسیر الطبری، ج 5 ،ص 148 - تفسیر ابن أبی حاتم،  ج 3  ، ص 988 ،ش 5531 و ص 989 ،ش 5540 - تفسیر الثعلبی ، ج 3 ،  ص 335 - المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز  ،ج 2، ص 71 - تفسیر البحر المحیط ، ج 3 ،ص 290 - تفسیر ابن کثیر ، ج 1 ،  ص 519 - تفسیر الثعالبی، ج 3 ، ص 335 - الدر المنثور ،ج 2،ص 573 - روح المعانی ،ج 5 ، ص 65 - شرح مشکل الاثار طحاوی،ج 8، ص 271. بَابٌ بَیَانُ مُشْکِلِ ما رُوِیَ عن رسول اللهِ (صلى الله علیه وسلم) فِیمَا کان من عَمَّارِ بن یَاسِرٍ وَمِنْ خَالِدِ بن الْوَلِیدِ - المعجم الکبیر طبرانی ،ج 4 ،ص 112 ،ش 3830 تا 3834. باب مَالِکُ بن الْحَارِثِ بن الأَشْتَرِ عن خَالِدِ بن الْوَلِیدِ - مسند  الطیالسی ، ج 1 ،ص 158 ،ش 1156 ،باب أحادیث خالد بن الولید (رضی الله عنه) العجاب فی بیان الأسباب ، ج 2 ، ص 897 - جامع  الأحادیث سیوطی، ج 19، ص 402 ،ش 14909 تا 14912و ج 21 ،  ص 57 ،ش 18338 تا 18341 - کنز العمال ،ج 13،ص 228 ،ش 37388
تا 37391 - السیرة الحلبیة،ج 2،ص 265 - التاریخ الکبیر بخاری ،ج 3، ص 136 ،ش 461 - فضائل الصحابة للنسائی،ج 1 ،ص 49 ،ش 164 و ص 50 ،ش 166 و167 ،عمار بن یاسر - سنن النسائی الکبرى، ج 5 ، ص 74 ،ش 8271 و 8272 - المستدرک على الصحیحین ،ج 3، ص 439 ،ش 5667  و ص 440 ،ش 5673 و ص 441 ،ش 5675 .