منهاج البدعه الامویه

ابو شامه در وصف ابو الخیر شافعی می گوید:
وجلس یوم عاشوراء فقیل له العن یزید بن بمعاویة . فقال ذاک إمام مجتهد ففجأه أحدهم فکاد یقتل فسقط عن المنبر فأدخل بیتا من النظامیة ثم أخرجوه إلى قزوین فمات بها فی المحرم.
  در روز عاشوراء گفته شد لعنت بر یزید  بن معاویه ، ابوالخیر شافعی گفت : او امام و مجتهد بود !
تراجم رجال القرنین، ج3 ،ص 5.
تصویر کتاب:

این هم ترجمه این عالم یعنی ابوالخیر شافعی. 
ذهبی می گوید :
الشَّیْخُ، الإِمَامُ، العَلاَّمَةُ، الوَاعِظُ، ذُو الفُنُوْنِ، رضِیُّ الدِّینِ، أَبُو الخَیْرِ أَحْمَدُ بنُ إِسْمَاعِیْلَ بنِ یُوْسُفَ الطَّالْقَانِیُّ، القَزْوِیْنِیُّ، الشَّافِعِیُّ ... تَفَقَّهَ عَلَى ملکدَاذ بنِ عَلِیٍّ العُمَرَکِیِّ ، ثُمَّ ارْتَحَلَ إِلَى نَیْسَابُوْرَ .
شیخ، امام، علامه، واعظ ،ذوالفنون!
سیر اعلام البنلاء ،ج21، ص 190