منهاج البدعه الامویه

برخی مانند ابن حزم گفته اند:
من بَلَغه عن رسولِ الله خبرٌ یُقِّر بصحّتِه ثمّ ردّه بغیر تقیّةٍ فهو کافر؛ اگر به کسی خبری از رسول خدا (صلی اله علیه و آله) برسد و به صحت آن اقرار داشته باشد و بدون تقیّه آن را رد کند، کافر است.
الاحکام، ابن حزم، ج1، ص 89.
ابن أبی شیبه‌، استاد بخاری در المصنف به نقل از محمد حنفیه فرزند امیر المؤمنین (علیه السلام) می‌نویسد:
۳۳۰۴۵ – حَدَّثَنَا وَکِیعٌ، عَنْ إِسْرَائِیلَ، عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى، عَنِ ابْنِ الْحَنَفِیَّهِ، قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُولُ: «لَا إِیمَانَ لِمَنْ لَا تَقِیَّهَ لَهُ.»از محمد بن حنفیه شنیدم که می‌گفت: کسی که تقیه ندارد ایمان ندارد!
(إبن أبی شیبه الکوفی، أبو بکر عبد الله بن محمد (متوفای۲۳۵ هـ)، الکتاب المصنف فی الأحادیث والآثار، ج ۶، ص ۴۷۴، ح ۳۳۰۴۵، تحقیق: کمال یوسف الحوت، ناشر: مکتبه الرشد ، الریاض، الطبعه: الأولى، ۱۴۰۹هـ .)