منهاج البدعه الامویه

هروله به چه معناست ؟
جناب خلیل بن احمد فراهیدی در کتاب العین در مورد هروله می‌نویسد :
الهروله بین المشی والعدو.
هروله(حرکتی) بین راه رفتن و دویدن است.
کتاب العین 8 مجلدات ، ج 4 ص 43 ، اسم المؤلف:  الخلیل بن أحمد الفراهیدی الوفاه: 175هـ ، دار النشر : دار ومکتبه الهلال ، تحقیق : د مهدی المخزومی / د إبراهیم السامرائی.
وقتی خدا وند هروله میکند :
در اصح کتب اهل سنت علی الخصوص در صحیح بخاری و صحیح مسلم و دیگر کتب مهم و دارای اعتبار اهل سنت  ، آمده است که خداوند تبارک تعالی هروله کنان به سوی بنده اش می آید :
متن حدیث :
حدثنی محمد بن عبد الرَّحِیمِ حدثنا أبو زَیْدٍ سَعِیدُ بن الرَّبِیعِ الْهَرَوِیُّ حدثنا شُعْبَهُ عن قَتَادَهَ عن أَنَسٍ (رضی الله عنه) عن النبی (صلی الله علیه و سلم) یَرْوِیهِ عن رَبِّهِ قال إذا تَقَرَّبَ الْعَبْدُ إلی شِبْرًا تَقَرَّبْتُ إلیه ذِرَاعًا وإذا تَقَرَّبَ إلی ذِرَاعًا تَقَرَّبْتُ منه بَاعًا وإذا أَتَانِی یمشی أَتَیْتُهُ هَرْوَلَهً.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از خداوند نقل کرده اند که : هنگامی که بنده ای به اندازه ی یک وجب به خدا نزدیک شود ، خداوند به اندازه یک ذراع(فاصله میان آرنج دست یک انسان تا نوک انگشت وسطی) به او نزدیک می‌شود و اگر انسان یک ذراع به خدا نزدیک شود ، خداوند اندازه یک باع به او نزدیک میشود(باع از کتف تا نوک انگشت انسان است) و اگر او به نزد من آید ، من هروله کنان به سوی او می‌روم.
صحیح بخاری ،صفحه 1863.
صحیح مسلم ،جلد 4 ،صفحه 2067.
سنن ابن ماجه، جلد 2 ،صفحه 1255.
المستدرک علی الصحیحن ،جلد 4 ،صفحه 275.
کنزالعمال ،جلد 1، صفحه 82.
هم‌چنین در پاورقی سنن ابی داود در مورد تعریف هروله آمده است :
نهرول هروله وهو السیر السریع ما دون الرکض .
هروله عبارت است از حرکت سریع به طوری که به حد دویدن نرسد .
سنن ابی داود، جلد 2، صفحه 75.
دیگر کتب اهل سنت که این مطلب را نقل کرده اند :
مسند الإمام أحمد بن حنبل ، ج 2، ص 251 و جلد 3 صفحه 130 و ده ها جای دیگر از این کتاب ، اسم المؤلف:  أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشیبانی الوفاه: 241 ، دار النشر : مؤسسه قرطبه - مصر
صحیح ابن حبان بترتیب ابن بلبان ، ج 2 ،ص 100 ، اسم المؤلف:  محمد بن حبان بن أحمد أبو حاتم التمیمی البستی الوفاه: 354 ، دار النشر : مؤسسه الرساله ، بیروت ، 1414 - 1993 ، الطبعه : الثانیه ، تحقیق : شعیب الأرنؤوط.
مسند أبی یعلى ، ج 5 ص 457 ، اسم المؤلف:  أحمد بن علی بن المثنى أبو یعلى الموصلی التمیمی الوفاه: 307 ، دار النشر : دار المأمون للتراث - دمشق - 1404 - 1984 ، الطبعه : الأولى ، تحقیق : حسین سلیم أسد.
المعجم الأوسط ، ج 2 ص 200 ، اسم المؤلف:  أبو القاسم سلیمان بن أحمد الطبرانی الوفاه: 360 ، دار النشر : دار الحرمین - القاهره - 1415 ، تحقیق : طارق بن عوض الله بن محمد ,‏عبد المحسن بن إبراهیم الحسینی
مسند إسحاق بن راهویه ، ج 1 ،ص 264 ، اسم المؤلف:  إسحاق بن إبراهیم بن مخلد بن راهویه  الحنظلی الوفاه: 238 ، دار النشر : مکتبه الإیمان - المدینه المنوره - 1412 - 1991 ، الطبعه : الأولى ، تحقیق : د. عبد الغفور بن عبد الحق البلوشی.
المنتخبمن مسند عبد بن حمید ، ج 1 ،ص 353 ، اسم المؤلف:  عبد بن حمید بن نصر أبو محمد الکسی الوفاه: 249 ، دار النشر : مکتبه السنه - القاهره - 1408 - 1988، الطبعه : الأولى ، تحقیق : صبحی البدری السامرائی , محمود محمد خلیل الصعیدی.
المعجم الکبیر ، ج 6 ،ص 254 ، اسم المؤلف:  سلیمان بن أحمد بن أیوب أبو القاسم الطبرانی الوفاه: 360 ، دار النشر : مکتبه الزهراء - الموصل - 1404 - 1983 ،الطبعه : الثانیه ، تحقیق : حمدی بن عبدالمجید السلفی.
شرح أصول اعتقاد أهل السنه والجماعه من الکتاب والسنه وإجماع الصحابه ، ج 6 ،ص 1062 ، اسم المؤلف:  هبه الله بن الحسن بن منصور اللالکائی أبو القاسم الوفاه: 418 ، دار النشر : دار طیبه - الریاض - 1402 ، تحقیق : د. أحمد سعد حمدان.
الکشف والبیان (تفسیر الثعلبی ) ، ج 2، ص 20 ، اسم المؤلف:  أبو إسحاق أحمد بن محمد بن إبراهیم الثعلبی النیسابوری الوفاه: 427 هـ - 1035م ، دار النشر : دار إحیاء التراث العربی - بیروت - لبنان - 1422هـ-2002م ، الطبعه : الأولى ، تحقیق : الإمام أبی محمد بن عاشور ، مراجعه وتدقیق الأستاذ نظیر الساعدی .
حلیه الأولیاء وطبقات الأصفیاء ، ج 7 ص 268 ، اسم المؤلف:  أبو نعیم أحمد بن عبد الله الأصبهانی الوفاه: 430 ، دار النشر : دار الکتاب العربی - بیروت - 1405 ، الطبعه : الرابعه.
الجمع بین الصحیحین البخاری ومسلم ، ج 1 ،ص 272 ، اسم المؤلف:  محمد بن فتوح الحمیدی الوفاه: 488هـ ، دار النشر : دار ابن حزم - لبنان/ بیروت - 1423هـ -2002م ، الطبعه : الثانیه ، تحقیق : د. علی حسین البواب.
و ده ها کتب دیگر .
فتوای هیئت اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء در مورد هروله خداوند تبارک و تعالی :
توجه فرمائید :
فتوی رقم (6932) :
س : هل لله صفه الهروله ؟
سوال : آیا صفت هروله [کردن]برای خداست ؟
جواب:
آری صفت هروله همان طوری که در حدیث قدسی آمده ، شایسته خداوند تبارک و تعالی می‌باشد : اگر بنده ای یک وجب به من نزدیک شود ، من یک ذراع به او نزدیک میشوم و اگر یک ذراع نزدیک شود ، یک باع به او نزدیک میشود و اگر به سوی من آید ، من هروله کنان به سوی او میروم  . این حدیث را مسلم و بخاری روایت کرده اند .
فتاوی هیئت اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء ، جلد 3 ،صفحه 196،سوال شماره 6932.
حال از عزیزان اهل سنت و وهابی خواستاریم تا به سوالات ما پاسخ دهند :
1.حال که به تواتر اثبات کردیم خداوند نسبت به بنده اش هروله میکند آیا این مطلب جسمیت برای خدا نیست ؟
2.آیا واقعا خداوند پا دارد و میتواند به راحتی به سمت بنده اش بیاید ؟
رویت خداوند تبارک و تعالی در قرآن نفی شده است :
لَمَّا جَاء مُوسَى لِمِیقَاتِنَا وَکَلَّمَهُ رَبُّهُ قَالَ رَبِّ أَرِنِی أَنظُرْ إِلَیْکَ قَالَ لَن تَرَانِی.
و چون موسى به میعاد ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت عرض کرد پروردگارا خود را به من بنماى تا بر تو بنگرم فرمود هرگز مرا نخواهى دید.سوره مبارکه اعراف، آیه 143.
1.حال با وجود این آیه و مطالب علمای شما این تناقض نیست ؟
2.براستی توحید اهل سنت این است ؟