منهاج البدعه الامویه

روایت اول:ابو جعفر طحاوى، دانشمند شهیر و نامدار اهل سنت در کتاب شرح معانى الآثار مى‌نویسد: 
حدثنا صَالِحُ بن عبد الرحمن قال ثنا سَعِیدُ بن مَنْصُورٍ قال ثنا هِشَامٌ قال أخبرنا أبو بِشْرٍ عن سَعِیدِ بن جُبَیْرٍ قال سَمِعْت عَبْدَ اللَّهِ بن الزُّبَیْرِ یَخْطُبُ وهو یُعَرِّضُ بِابْنِ عَبَّاسٍ یَعِیبُ علیه قَوْلَهُ فی الْمُتْعَةِ فقال بن عَبَّاسٍ یَسْأَلُ أُمَّهُ إنْ کان صَادِقًا فَسَأَلَهَا فقالت صَدَقَ بن عَبَّاسٍ قد کان ذلک فقال بن عَبَّاسٍ (رضی الله عنهما) لو شِئْت لَسَمَّیْت رِجَالًا من قُرَیْشٍ وُلِدُوا فیها .
از عبد الله بن زبیر شنیدم که سخنرانى مى‌کرد و به ابن عباس کنایه مى‌زد، و نظر او را در مورد متعه، بر او عیب مى‌گرفت . 
ابن عباس گفت: اگر راست مى‌گوید از مادرش بپرسد!!! او نیز از مادرش پرسید؛ مادرش (اسماء دختر ابوبکر) گفت: ابن عباس راست مى‌گوید، چنین است! 
ابن عباس نیز گفت: اگر بخواهم، نام مردانى از قریش را مى‌برم که همگى از متعه به دنیا آمده‌اند. 
الطحاوی الحنفی، ابوجعفر أحمد بن محمد بن سلامة (متوفاى321هـ)، شرح معانی الآثار، ج3، ص24، تحقیق: محمد زهری النجار، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولى، 1399م .
این روایت از نظر سندى اشکالى ندارد و طبق مبناى بزرگان علم رجال اهل سنت، معتبر است. 
1.سعید بن جبیر: 
او از روات صحاح سته و از دیدگاه اهل سنت روایات او حجت است، ابن حجر عسقلانى، حافظ على الإطلاق اهل سنت، در تعریف و تمجید از او مى‌گوید: 
وقال أبو قاسم الطبری: هو ثقة، إمام، حجة على المسلمین. 
ابوالقاسم طبرى در مورد او گفته است: ثقه، پیشوا و حجت بر تمام مسلمانان است! 
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تهذیب التهذیب، ج4، ص11، ناشر: دار الفکر - بیروت، الطبعة: الأولى، 1404 - 1984 م. 
2.ابو بشر جعفر بن ابی وحشیة ایاس الیشکری: 
او نیز از روات صحاح سته است! ابن حجر در مورد او مى‌گوید: 
930- جعفر بن إیاس أبو بشر بن أبی وحشیة ... ثقة من أثبت الناس فی سعید بن جبیر. 
مورد اطمینان است، از ثابت‌ترین مردم در نقل از سعید بن جبیر است! 
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقریب التهذیب، ج1 ،ص139، تحقیق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشید - سوریا، الطبعة: الأولى، 1406 - 1986. 
3.هشام بن سنبر ابی عبد الله الدستوائی (یا هشیم بن بشیر) 
او نیز از روات صحاح سته است، شمس الدین ذهبى که از با عنوان «إمام الجرح والتعدیل» یاد مى‌کنند، درباره او مى‌گوید: 
هشام الدستوائی ع (مجمع علیه) هو الحافظ الحجة الإمام الصادق أبو بکر هشام بن أبی عبد الله سنبر. 
هشام دستوائى، حافظ، حجت، امام، راستگو ...است . 
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، سیر أعلام النبلاء ج7، ص149، تحقیق: شعیب الأرناؤوط , محمد نعیم العرقسوسی، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ . 
4.سعید بن منصور بن شعبة: 
او نیز از روات صحاح سته است، ذهبى در مورد او مى‌گوید: 
سعید بن منصور بن شعبة ع .الحافظ الحجّة، 
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، تاریخ الإسلام ووفیات المشاهیر والأعلام، ج16، ص184، تحقیق د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الکتاب العربی - لبنان/ بیروت، الطبعة: الأولى، 1407هـ - 1987م. 
5. صَالِحُ بن عبد الرحمن بن عمرو الانصاری. 
ابن ابى حاتم در مورد او مى‌گوید: 
صالح بن عبد الرحمن بن عمرو بن الحارث مصرى روى عن العلاء بن عبد الجبار وأبى عبد الرحمن المقرىء وابن أبى حریم سمعت منه بمصر ومحله الصدق. 
ابن أبی حاتم الرازی التمیمی، ابومحمد عبد الرحمن بن أبی حاتم محمد بن إدریس (متوفاى 327هـ)، الجرح والتعدیل، ج4، ص408، ش1790، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت، الطبعة: الأولى، 1271هـ ـ 1952م. 
6.أحمد بن محمد بن سلامة الطحاوی، صاحب کتاب: 
ذهبى در مورد او مى‌گوید: 
الطحاوی الإمام العلامة الحافظ الکبیر محدث الدیار المصریة وفقیهها أبو جعفر أحمد بن محمد بن سلامة بن سلمة بن عبد الملک الأزدی الحجری المصری الطحاوی الحنفی صاحب التصانیف من أهل قریة. 
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج15، ص27، تحقیق: شعیب الأرناؤوط , محمد نعیم العرقسوسی، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ . 
بنابراین سند روایت به نظر اهل سنت معتبر است .روایت دوم:وأول مجمر سطع فی المتعة مجمر آل الزبیر 
اولین که آتش‌دانى که براى ازدواج متعه در آن عود ریخته شد (یعنى اولین جشن ازدواج از متعه) آتش‌دان آل زبیر بود! 
الأندلسی، احمد بن محمد بن عبد ربه (متوفاى: 328هـ)، العقد الفرید، ج4، ص14، ناشر: دار إحیاء التراث العربی - بیروت / لبنان، الطبعة: الثالثة، 1420هـ - 1999م.شاهد بر اینکه مقصود در این روایات متعه نساء است (نه متعه حج)ممکن است که کسى اشکال کند که منظور از متعه در این روایات، متعة النساء و ازدواج موقت نیست، بلکه منظور از آن «متعة الحج» است، در پاسخ به این مسأله روایات فراوانى وجود داد که ما به یک روایت با سند معتبر اکتفا مى‌کنیم: 
5540-أخبرنا محمود بن غیلان المروزی قال ثنا أبو داود قال ثنا شعبة عن مسلم القری قال دخلنا على أسماء ابنة أبی بکر فسألناها عن متعة النساء فقالت فعلناها على عهد رسول الله (صلى الله علیه وسلم) 
مسلم قرى مى‌گوید به نزد اسماء دختر ابوبکر (مادر عبد الله بن زبیر)رفتیم و از او راجع به متعه نساء پرسیدیم، در پاسخ گفت: در زمان رسول خدا (ص) این کار را انجام دادیم!! 
النسائی، ابوعبد الرحمن أحمد بن شعیب بن علی (متوفاى303 هـ)، السنن الکبرى، ج3، ص326 ، تحقیق: د.عبد الغفار سلیمان البنداری، سید کسروی حسن، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، الطبعة: الأولى، 1411 - 1991. 
این روایت نشان مى‌دهد که دختر بزرگ ابوبکر، از کسانى بوده است که به ازدواج موقت اعتقاد داشته و خود او عملا نیز آن را انجام داده است. سند این روایت نیز طبق مبناى اهل سنت، کاملا معتبر است: 
1. مسلم القری: 
او از روات صحیح مسلم است، ابن حجر در مورد او مى‌گوید: 
251م د س مسلم وأبی داود والنسائی مسلم بن مخراق العبدی القاری مولى بنی قرة ویقال المازنی الفریابی أبو الأسود البصری العطار ویقال إنهما اثنان روى عن بن العباس وابن الزبیر وابن عمر ومعقل بن یسار وأبی بکرة الثقفی وأسماء بنت أبی بکر وعنه ابنه سوادة وابن عون وحزم بن أبی حزم القطعی والقاسم بن الفضل الحدانی وشعبة قال عبد الله بن أحمد سمعت أبی ذکر مسلم القرى فقال ما أرى به بأسا وقال أبو حاتم شیخ وقال النسائی ثقة وذکره بن حبان فی الثقات. 
العسقلانی الشافعی، أحمد بن علی بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تهذیب التهذیب، ج10، ص123، ش 251، ناشر: دار الفکر - بیروت، الطبعة: الأولى، 1404- 1984م. 
2.شعبة بن الحجاج: 
ذهبى در مورد او مى‌گوید: 
شعبة بن الحجاج بن الورد الإمام أبو بسطام العتکى الأزدى مولاهم الواسطى شیخ البصرة وأمیر المؤمنین فی الحدیث .
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، العبر فی خبر من غبر، ج1، ص234، تحقیق: د. صلاح الدین المنجد، ناشر: مطبعة حکومة الکویت - الکویت، الطبعة: الثانی، 1984. 
3.سلیمان بن داود ابوداود .
او از معروفترین اصحاب شعبه است، مزى در مورد او مى‌گوید: 
وَقَال أبو مسعود أحمد بن الفرات الرازی: ما رأیت أحدا أکبر فی شعبة من أبی داود. وَقَال أیضا: سألت أحمد ابن حنبل عَن أبی داود، فقال: ثقة صدوق. 
المزی، ابوالحجاج یوسف بن الزکی عبدالرحمن (متوفاى742هـ)، تهذیب الکمال، تحقیق: د. بشار عواد معروف، ج11، ص406، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: الأولى، 1400هـ – 1980م. 
4.محمود بن غیلان المروزی 
ذهبى در مورد او مى‌گوید: 
محمود بن غیلان خ م ت س ق الإمام الحافظ الحجة أبو أحمد العدوی مولاهم المروزی من أئمة الأثر 
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج12، ص223، تحقیق: شعیب الأرناؤوط , محمد نعیم العرقسوسی، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ . 
5.نسائی: 
مولف یکى از صحاح سته و یکى از امامان حدیث اهل سنت! 
بنابراین، سند این روایت نیز طبق نظر اهل سنت معتبر است .