منهاج البدعه الامویه

تحریم پیامبر از بخاری
باب تحریم 
«5115»- حدثنا مالک بن إسماعیل حدثنا ابن عیینة أنه سمع الزهری یقول أخبرنی الحسن بن محمد بن علی وأخوه عبد الله عن أبیهما أن علیا (رضی الله عنه) قال لابن عباس إن النبی (صلى الله علیه وسلم) نهی عن المتعه و عن لحوم الأهلیه زمن خبیر. (البخاری)
ترجمه:
از علی (رضی الله عنه) فرمود رسول الله (صلی الله و علیه و سلم) در روز خیبر، متعه یعنی صیغه را در روز خیبر نهی (تحریم) کرد !
اینجا هم رسول الله (صلی الله وعلیه وسلم) تا روز قیامت ان را تحریم کرده است.
«3496»- وحدثنی سلمة بن شبیب حدثنا الحسن بن أعین حدثنا معقل عن ابن أبی عبلة عن عمر بن عبد العزیز قال: حدثنا الربیع بن سبرة الجهنی عن أبیه أن رسول الله (صلى الله علیه وسلم) نهى عن المتعة وقال:«ألا إنها حرام من یومکم هذا إلى یوم القیامه ومن کان أعطى شیئا فلا یأخذه».( صحیح مسلم)
خب عزیزان دیدید این فرد نادان، روایات تحریم مطلق پیامبر را در کتب صحیحن رها کرده و دست به روایات متشابه زده است تا فرصتی پیدا کند و اصحاب را تکفیر کند و راهی برای شهوت رانی خودش و دختران شیعه باز کند .اما امام معصوم شیعه در روایت کتب شیعه می فرماید: نزد ما کسی ان را انجام نمی دهد مگر اینکه فاجر باشد. 
سید عباس فاجر از زبان معصوم
عن ابن أبی عمیر، عن هشام بن الحکم، عن أبی عبد الله (علیه السلام) فی المتعة قال: ما یفعلها عندنا إلا الفواجر. نزد ما کسی صیغه نمی کند مگر افراد فاجر.
البحار ،ج100،ص318
 پاسخ شیعه :
اولا- اینکه انچه شما روایت در مورد حرمت متعه اورده اید در مصادر شماست و دو هزار نزد ما ارزش ندارد!
 ثانیا- در روایات شما سخن از نهی شده است و نه حرمت. به قول خودتان روایت بیاورید در باب حرمت متعه نه نهی از ان.
 ثالثا- نهی از متعه را عمر بن خطاب انجام داده است و به اقرار خودش اصلا متعه در زمان پیامبر حلال بوده و انجام می شده و خبری از نهی و حرمت هم نبوده است. بلکه حرمت توسط عمر انجام شده و نه رسول خدا. پس همین مسئله اولین دلیل بر بطلان این است که حرمت در زمان رسول خدا بوده است.لذا روایت و سخن عمر مهر بطلان بر افسانه حرام شدن صیغه در زمان پیامبر است.
وقد صح أن عمر (رضی الله عنه) نهى الناس عن المتعة فقال متعتان کانتا على عهد رسول الله وأنا أنهی الناس عنهما متعة النساء ومتعة الحج. 
 به روایت صحیح آمده است که عمر نهی کرد از متعه و گفت دو تا متعه زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حلال بود و مردم به آن عمل می کردند و من عمر آن دو را نهی می کنم و آن دو عبارت است از متعه نساء و متعه حج. 
المبسوط للسرخسی، ج 4،  ص 27.
دلیل دوم بر اینکه متعه در زمان پیامبر حرام نشده ، روایت دختر ابوبکر است که می گوید متعه در زمان پیامبر انجام می شده و خبری از حرمت هم نبوده است.
دلیل سوم بر حلال بودن متعه، اقرار صحابی است که متعه تا زمان ابوبکر هم حلال بوده است و عمر ان را حرام کرد.
1405- حدثنی محمد بن رافع حدثنا عبد الرزاق أخبرنا بن جریج أخبرنی أبو الزبیر قال سمعت جابر بن عبد الله یقول کنا نستمتع بالقبضة من التمر والدقیق الأیام على عهد رسول الله (صلى الله علیه وسلم) وأبی بکر حتى نهى عنه عمر فی شأن عمرو بن حریث. 
 از جابر بن عبد الله الأنصاری شنیدم که می گفت : ما در زمان رسول خدا و ابو بکر در مقابل یک مشت خرما یا آرد متعه می کردیم . تا اینکه عمر در قضیه عمرو بن حریث از آن نهی کرد .
صحیح مسلم ، ج 2 ،ص 1023 ، اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری، الوفاة: 261 ، دار النشر : دار إحیاء التراث العربی - بیروت ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی.
اما اقایان گفتند که متعه در خیبر حرام شد، اولا- ان روایتی که آوردید در آن زهری آست که او ناصبی و دشمن اهل بیت می باشد.
ثانیا- خود علمای شما وهابیون تصریح کرده اند،متعه در خیبر حرام نشد.
« ولم تحرم المتعة یوم خیبر.»
در روز خیبر متعه حرام نگردید.
زاد المعاد ، ج3 ، ص298 .
و اضافه بر اینکه چطور در خیبر متعه حرام شد در حالی که صحابی در فتح مکه دوباره متعه می کردند.
اما گفتند در کتب شیعه امده کسی که متعه کند فاجر است. اولا. اینجا باز هم سخن از حرمت متعه نشده بلکه فاجر بودن متعه کننده را تصریح کرده که این هم محل اشکال نیست. زیرا متعه برای خود احکامی دارد که اگر کسی ان را نداند و انجام دهد و خلاف احکام ان عمل کند، یقینان فاجر است و اضافه اینکه شما نگران فاجر بودن ما نباشید! نگران فاجر بودن ابوبکر و عمر باشید که مولا علی (ع) انها را در کتب شما فاجر خوانده است .