منهاج البدعه الامویه

وهابیون  ادعا می کنند، مولا علی (ع) کجا متعه کرده است.
این هم سند:
در روایتی آمده است امام علی (ع) با زنی از قبیله بنی نهشل در کوفه ازدواج موقت کرد.
قَالَ وَ رَوَى ابْنُ بَابَوَیْهِ بِإِسْنَادِهِ أَنَّ عَلِیّاً (ع) نَکَحَ امْرَأَةً بِالْکُوفَةِ مِنْ بَنِی نَهْشَلٍ مُتْعَةً.
وسائل الشیعه، ج 21، ص 10.
آقای مزی می‌گوید: 
و أما إبن جریج فإنه أوصى بنیه بستین إمرأة و قال: لا تزوجوا بهن، فإنهن أمهاتکم و کان یرى المتعة.
فرزندانش را وصیت کرد به 60 زن که آن‌ها همسران متعه‌ای او بودند و با آن‌ها ازدواج نکنند. چون مادران‌شان هستند .
تهذیب الکمال للمزی، ج4، ص544 ـ تاریخ بغداد للخطیب البغدادی، ج7، ص264 ـ سیر أعلام النبلاء للذهبی، ج9، ص11 ـ تاریخ الإسلام للذهبی، ج12، ص96.
سوال دوم اگر متعه از منظر مولا علی (ع) حرام است چرا عمر را به خاطر حرام کردنش لعن کرده است؟ اگر مولا اعتقادی به متعه نداشته چرا عمر را لعن کرده است؟
ایا امام مالک فعل حرام را جایز می داند؟
وَتَفْسِیرُ الْمُتْعَةِ أَنْ یَقُولَ لِامْرَأَتِهِ : أَتَمَتَّعُ بِکَ کَذَا مِنْ الْمُدَّةِ بِکَذَا مِنْ الْبَدَلِ...جَائِزٌ عِنْدَ مَالِکِ بْنِ أَنَسٍ وَهُوَ الظَّاهِرُ مِنْ قَوْلِ ابْنِ عَبَّاسٍ (رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ).
تفسیر متعه آن است که به زنی گفته شود: من تو را برای فلان زمان و با فلان مقدار مال متعه می کنم...و مالک بن انس آن را جایز می‌داند و گویا نظر ابن عباس هم‌چنین باشد.
المبسوط للسرخسی ،ج5 ،ص152.
2192 - حَدَّثَنِی حَامِدُ بْنُ عُمَرَ الْبَکْرَاوِیُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَبِی نَضْرَةَ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ فَأَتَاهُ آتٍ فَقَالَ إِنَّ ابْنَ عَبَّاسٍ وَابْنَ الزُّبَیْرِ اخْتَلَفَا فِی الْمُتْعَتَیْنِ فَقَالَ جَابِرٌ فَعَلْنَاهُمَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ) ثُمَّ نَهَانَا عَنْهُمَا عُمَرُ فَلَمْ نَعُدْ لَهُمَا.
صحیح مسلم. 
ابو نضرة مى‏گوید من نزد جابر بن عبد اللّه بودم، یکى آمد وگفت ابن عباس و ابن زبیر در دو متعه (متعه حج و متعه نساء) اختلاف کردند جابر گفت: ما با پیغمبر در زمان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) هر دو را انجام مى‏دادیم سپس عمر ما را از هر دو نهى کرد و دیگر آنها را انجام ندادیم.
1405- حدثنی محمد بن رافع حدثنا عبد الرزاق أخبرنا بن جریج أخبرنی أبو الزبیر قال سمعت جابر بن عبد الله یقول کنا نستمتع بالقبضة من التمر والدقیق الأیام على عهد رسول الله (صلى الله علیه وسلم) وأبی بکر حتى نهى عنه عمر فی شأن عمرو بن حریث. 
از جابر بن عبد الله الأنصاری شنیدم که می گفت : ما در زمان رسول خدا و ابو بکر در مقابل یک مشت خرما یا آرد متعه می کردیم . تا اینکه عمر در قضیه عمرو بن حریث از آن نهی کرد .
صحیح مسلم ، ج 2 ص 1023 ، اسم المؤلف:  مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری، الوفاة: 261 ، دار النشر : دار إحیاء التراث العربی - بیروت ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی.
جالب اینجاست که امام حسین هم عمر را مورد ذم قرار داده است به خاطر حرام کردن متعه.
 (26379) 24 - وبأسانید کثیرة إلى أبی عبد الرحمن بن أبی لیلى قال: سألت أبا عبد الله (علیه السلام): هل نسخ آیة المتعة شئ؟ قال: لا، ولولا ما نهى عنها عمر ما زنى إلا شقی.
به لحاظ اسناد بسیار بسیار زیاد است که امام حسین در باب نسخ متعه گفت اگر عمر نهی نمی‌کرد جز شقی ترین ادما زنا نمی کردند .
وسائل الشیعة (آل البیت) - الحر العاملی - ج ٢١ - الصفحة ١١.
سوال می کنیم اگر متعه باطل است ،چرا امام حسین عمر را ذم کرده به خاطر تحریم متعه؟
سوال دوم اگر متعه حرام بوده چرا امام حسین می فرماید عمر ان‌را نهی و حرام کرده؟
این هم مصدر اهل سنت:
این مطلب را ابن جریر طبری و سیوطی در تفسیرشان از امیر مومنان علی (علیه السلام) نقل می کنند که فرمود: 
 لولا أنّ عمر (رضی اللّه عنه) نهى عن المتعة ما زنى إلاّ شقی. 
 اگر عمر از متعه نهی نمی کرد جز افراد بد بخت زنا نمی کردند ( بلکه به متعه رو می آوردند) 
تفسیر الطبری ،ج5 ،ص13،چاپ دار الفکر بیروت ؛ الدر المنثور ،ج2 ،ص486 ،دار الفکر بیروت .
عبد الرزاق نیز شبیه همین مطلب را از امیر مومنان در المصنف (ج7 ،ص500 ،شماره14029) نقل می کند.  
سوال می کنیم اگر متعه باطل است چرا امام علی (ع)عمر را ذم کرده است به خاطر تحریم متعه؟
سوال دوم اگر متعه حرام بوده چرا امام  علی (ع)  می فرماید عمر ان‌را نهی و حرام کرده است؟
نه تنها مولا علی (ع) بلکه ابن عباس هم عمر بن خطاب را مورد ذم قرار داده است.
در المنثور، ج 2، ص 140، ذیل تفسیر آیه متعه، سوره نساء، آیه 24. 
4318-  حَدَّثَنَا رَبِیعٌ الْجِیزِیُّ قَالَ: ثنا سَعِیدُ بْنُ کَثِیرِ بْنِ عُفَیْرٍ قَالَ: ثنا یَحْیَى بْنُ أَیُّوبَ , عَنِ ابْنِ جُرَیْجٍ , عَنْ عَطَاءٍ , عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: «مَا کَانَتِ الْمُتْعَةُ إِلَّا رَحْمَةً رَحِمَ اللهُ بِهَا هَذِهِ الْأُمَّةَ , وَلَوْلَا نَهْیُ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْهَا مَا زَنَى إِلَّا شَقِیٌّ» . قَالَ عَطَاءٌ: کَأَنِّی أَسْمَعُهَا مِنَ ابْنِ عَبَّاسٍ: إِلَّا شَقِیٌّ.
الکتاب: شرح معانی الآثار المؤلف: أبو جعفر أحمد بن محمد بن سلامة بن عبد الملک بن سلمة الأزدی الحجری المصری المعروف بالطحاوی (المتوفى: 321هـ) حققه وقدم له: (محمد زهری النجار - محمد سید جاد الحق) من علماء الأزهر الشریف- ج 3 ،ص 26.
سوال می کنیم اگر متعه باطل است چرا ابن عباس عمر را ذم کرده به خاطر تحریم متعه؟
سوال دوم اگر متعه حرام بوده چرا ابن عباس می فرماید عمر ان‌را نهی و حرام کرده؟
تفسیر الطبری ،ج5 ،ص13،چاپ دار الفکر بیروت ؛ الدر المنثور ،ج2 ،ص486 ،دار الفکر بیروت .
عبد الرزاق نیز شبیه همین مطلب را از امیر مومنان در المصنف (ج7 ،ص500 ،شماره14029) نقل می کند.
ابن تیمیه در تمجید از تفسیر طبری چنین می گوید :
وأما (التفاسیر) التى فی ایدى الناس فأصحها (تفسیر محمد بن جریر الطبرى) فانه یذکر مقالات السلف بالأسانید الثابتة ولیس فیه بدعة ولا ینقل عن المتهمین.
و اما تفاسیری که در دست مردم می باشد ، پس صحیح ترین آنها تفسیر محمد بن جریر طبری می باشد که در آن مقالات گذشتگان را اسانید ثابت آورده است و در آن بدعتی وجود ندارد و از افراد متهم در روایت نیز نقل قول ندارد .
کتب ورسائل وفتاوى شیخ الإسلام ابن تیمیة ، ج 13 ،ص 385 ، اسم المؤلف:  أحمد عبد الحلیم بن تیمیة الحرانی أبو العباس الوفاة: 728 ، دار النشر : مکتبة ابن تیمیة ، الطبعة : الثانیة ، تحقیق : عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمی النجدی.
9042 - حدثنا محمد بن المثنى قال، حدثنا محمد بن جعفر قال، حدثنا شعبة، عن الحکم قال: سألته عن هذه الآیة:"والمحصنات من النساء إلا ما ملکت أیمانکم" إلى هذا الموضع:"فما استمْتَعتم به منهن"، أمنسوخة هی؟ قال: لا = قال الحکم: وقال علی (رضی الله عنه): لولا أن عمر (رضی الله عنه) نهى عن المتعة ما زنى إلا شَقِیٌّ.
چگونه متعه حرام شده بوده در حالی که خود صحابی هم خبر نداشتند و تا زمان ابوبکر هم متعه می کردند ان هم با یک مشت خرما!
جناب سرخسی از فقهای بزرگ شما صراحتاً می گوید:
وقد صح أن عمر (رضی الله عنه) نهى الناس عن المتعة فقال متعتان کانتا على عهد رسول الله وأنا أنهی الناس عنهما متعة النساء ومتعة الحج. 
به روایت صحیح آمده است که عمر نهی کرد از متعه و گفت دو تا متعه زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حلال بود و مردم به آن عمل می کردند و من عمر آن دو را نهی می کنم و آن دو عبارت است از متعه نساء و متعه حج. 
المبسوط للسرخسی، ج 4،  ص 27.
متعه به اقرار عمر در زمان پیامبر حلال بوده ان‌وقت عمر چه کاره است که حلال خدا را حرام کند؟
نکته دوم. اگر متعه در زمان پیامبر حرام بوده، چرا عمر می گوید در زمان پیامبر حلال بوده است؟
نکته سوم. اگر متعه در زمان پیامبر حرام بوده ،چرا عمر می گوید من ان‌را حرام کردم و نمی‌گوید پیامبر ان‌را حرام کرده است؟
نکته دیگر این‌جاست نه‌ تنها خود عمر بلکه صحابی هم اقرار کردند که متعه در زمان پیامبر بوده و عمر ان‌را حرام کرده است.
14519 - حدثنا عبد الله حدثنی أبی ثنا عبد الصمد ثنا حماد عن عاصم عن أبی نضرة عن جابر قال : متعتان کانتا على عهد النبی (صلى الله علیه و سلم) فنهانا عنهما عمر (رضی الله تعالى عنه) فانتهینا. 
تعلیق شعیب الأرنؤوط : إسناده صحیح على شرط مسلم.
الکتاب : مسند الإمام أحمد بن حنبل- المؤلف : أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشیبانی.
الناشر : مؤسسة قرطبة – القاهرة- ج 3 ،ص 325.
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَالْدَّمَ وَلَحْمَ الْخَنزِیرِ وَمَآ أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ / 116 : نحل‌.
و به‌ خاطر آن‌چه‌ زبان‌ شما به‌ دروغ‌ می‌پردازد؛ مگویید: «این‌ حلال‌ است‌ و آن‌ حرام‌«تا بر خدا دروغ‌ بندید، به‌ یقین‌ کسانی‌ که‌ بر خداوند دروغ‌ می‌بندند رستگار نمی‌شوند.
یعنی صحابی کاری را انجام می دهند که خلاف سنت است؟ یعنی دختر ابوکر خلاف سنت عمل کرده و زنا کرده است؟
اگر پیامبر دستور به متعه نداده چگونه شما می گویید متعه حلال بوده است؟ پس چه کسی متعه را حلال کرده و بعد حرام کرده است؟
اگر متعه حرام بوده چگونه پیامبر خودش متعه می کند؟
نکته بعدی روش پیامبر،سنت است .لذا وظیفه شما تبعیت از سنت است. «یا ایها الذین امنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول» اتباع از سنت به دو طریق است یا دستور از ناحیه رسول الله یا عمل به ان‌چه رسول الله عمل کرده است.
متواتر بودن متعه در نزد شیعه از طریق قرآن:
علامه سید شرف الدین (رحمه الله علیه) می فرمایند: 
والمتعة مبینة بآیتها " فما استمتعتم به منهن فآتوهن أجورهن فریضة " وأما
السنة فنصوصها فی مشروعیة المتعة متواترة ، ولا سیما من طریق العترة الطاهرة .
و متعه تبیین شده است با ایه «فما استمتعتم به منهن فآتوهن أجورهن فریضة» و اما سنت پس نصوص آن در مشروعیت متعه متواتر است ! 
اجوبه مسائل جار الله ،ص 109.
شیخ مفید در خصوص اجماعی بودن متعه گوید:
إن المتعة التی ذکرها الصادق علیه السلام هی النکاح المؤجل الذی کان رسول الله (صلى الله علیه وآله) أباحها لأمته فی حیاته ، ونزل القرآن بإباحتها أیضا  فتأکد ذلک بإجماع الکتاب والسنة فیه حیث یقول الله عز وجل : وأحل لکم ما وراء ذلکم أن تبتغوا بأموالکم محصنین غیر مسافحین فما استمتعتم به منهن فآتوهن أجورهن فریضة.
المسائل السرویة - الشیخ المفید - ص 31.
سید مرتضی نیز گوید:
مع إجماعهم على أن رسول الله (ص) قد کان أذن فیها وأنها عملت على عهده ، ومع ظاهر کتاب الله عز وجل فی تحلیلها.
الفصول المختارة - الشریف المرتضى - ص 161.
شهید ثانی نیز می نویسد:
 عهده ، ومع ظاهر کتاب الله عز وجل فی تحلیلها ، وإجماع آل محمد (علیهم السلام) على إباحتها ، والاتفاق على أن عمر حرمها فی أیامه مع إقراره بأنها.
شرح اللمعة - الشهید الثانی ، ج 5 ،ص 280.
واللّه انى لأنهاکم عن المتعه وانّها لفى کتاب اللّه ولقد فعلها رسول اللّه (صلى‏الله‏علیه‏و‏سلم) یعنى العمرة فی الحج.
عمر می گفت سوگند به الله، من شما را چگونه از متعه منع می کنم. حال آن‌که متعه در قرآن آمده و رسول الله آن را انجام داده است.
سنن نسائی البانی صحیح.
به اقرار عمر بن صحاک گفته شده است ،همان طور که در بالا با سند صحیح اقرار کرده است.
چرا عمر متعه را حرام کرد.
قران می فرماید کسی خلاف من حکم کند کافر است. «وَمَنْ لَمْ یَحْکُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ» عمر حلال خدا را حرام می کند، لذا از کفرش دفاع کنید.
این هم برگ زرینی دیگر در رسوایی عمر بن صحاک.
نکته دوم اگر حرام بوده چرا می گوید پیامبر ان‌را انجام می داده و نمی گوید ان‌را پیامبر حرام کرده است؟
عمر می گوید متعه در قران است و پیامبر هم ان‌را انجام داده و من شما را از ان نهی می کنم.خوب اگر پیامبر ان‌را حرام کرده،چرا می گوید پیامبر ان‌را انجام داده و من نهی می کنم؟ چرا نمی گوید پیامبر ان‌را حرام کرده است.
قال یحیى بن أکثم لشیخ بالبصرة: بمن اقتدیت فی جواز المتعة؟ قال: بعمر بن الخطاب (رضى اللّه عنه). قال: کیف وعمر کان أشدّ الناس فیها؟ قال: لأنّ الخبر الصحیح أنّه صعد المنبر فقال: إنّ اللّه ورسوله قد أحلاّ لکم متعتین وإنّی محرّمهما علیکم وأعاقب علیهما. قبلنا شهادته ولم نقبل تحریمه.  
یحیی بن أکثم به یکی از شیوخ در بصره گفت در جواز متعه از چه کسی تبعیت می کنی ؟ گفت از عمر . سوال کرد که چگونه و حال آن‌که عمر از سخت‌گیرترین مردمان در مورد متعه بود . گفت چون روایت صحیح می گوید که وی بالای منبر رفت و گفت خداوند و رسول وی متعه را حلال کردند و من آن را بر شما حرام می کنم و برای آن عقوبت ؛ پس ما شهادتش را (در مورد حلیت آن از نظر خدا و رسولش) قبول کردیم. اما حرام کردنش را (توسط عمر) قبول ننمودیم . 
الشعراء والبلغاء ج2 ،ص235،المؤلف: أبو القاسم الحسین بن محمد المعروف بالراغب الأصفهانى (المتوفى: 502هـ)،الناشر: شرکة دار الأرقم بن أبی الأرقم - بیروت،الطبعة: الأولى، 1420 هـ)
دلیل این‌که عمر متعه را حرام کرد، می‌تواند این باشد که پیامبر فرمود دشمن علی (ع) حرام زاده است.
از طرفی مولا علی (ع) هم فرمودند: اگر عمر متعه را حرام نمی کرد هیچ انسانی زنا نمی کرد به جز شقی. حالا این یعنی چه؟ یعنی عمر با حرام کردن متعه، زنا را زیاد کرد و وقتی زنا زیاد شود به طبع زنازاده زیاد می شود. وقتی زنازاده زیاد شد دشمن مولا علی (ع) هم زیاد می شود. چون پیامبر فرمودند: دشمن علی (ع) حرام زاده است.
ایا در قران در مورد متعه سخن گفته شده یا نه؟
به اقرار عمر بن صحاک گفته شده است همان طور که در بالا با سند صحیح اقرار کرده است.
این مطلب در کتاب صحیح بخاری - طبع (امیریه بولاق مصر)  - کتاب التفسیر - باب فمن تمتع بالعمرة الی الحج - صفحه 27  موجود می باشد.
4246- حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا یَحْیَى عَنْ عِمْرَانَ أَبِی بَکْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَیْنٍ (رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا) قَال أُنْزِلَتْ آیَةُ الْمُتْعَةِ فِی کِتَابِ اللَّهِ فَفَعَلْنَاهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ) وَلَمْ یُنْزَلْ قُرْآنٌ یُحَرِّمُهُ وَلَمْ یَنْهَ عَنْهَا حَتَّى مَاتَ قَالَ رَجُلٌ بِرَأْیِهِ مَا شَاءَ  قال محمد یقال انه عمر.
آیه متعه در کتاب خدا نازل شد . پس ما با پیغمبر در زمان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) متعه انجام دادیم و آیه ای نازل نشد تا آن را حرام  کند و رسول خدا هم از آن نهی نفرمودند . در این هنگام  شخصی طبق نظر خودش هرچه خواست گفت ( متعه را حرام کرد) ، محمد بخاری می گوید آن کسی که متعه را حرام کرد عمر بود.
قوشجی که از علمای بزرگ اهل سنّت است می‌گوید: «إنه (أی عمر بن الخطاب) خطب الناس، وقال: أیّها الناس، ثلاث کنّ على عهد رسول الله(صلی الله علیه وآله وسلم)، أنا أنهى عنهنّ، وأحرّمهنّ، وأعاقب علیهنّ، وهی: متعة النساء، ومتعة الحج، وحی على خیر العمل»
عمر برای مردم خطبه خواند و در آن گفت: ای مردم! سه چیز در زمان رسول خدا (صلی الله علیه وآله) بود که من آنها را نهى و حرام کرده و هر کسی آن را انجام دهد عقاب می‌کنم و آن‌ها سه چیز: ازدواج موقت، حج تمتع و حی على خیر العمل می‌باشد.
شرح التجرید للقوشجی، مبحث الإمامة: ص484.