منهاج البدعه الامویه

از جمله احادیثى که بناى عدالت همه صحابه را سست وفرو مى‌ریزد وبهشتى بودن آنان را زیر سؤال مى‌برد حدیث معروف حوض است که در منابع معتبر روائى اهل سنت نقل شده است. 
محمد بن اسماعیل بخارى مى‌نویسد: 
حَدَّثَنِی إِبْرَاهِیمُ بْنُ الْمُنْذِرِ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ فُلَیْح، حَدَّثَنَا أَبِی قَالَ، حَدَّثَنِی هِلاَلٌ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ یَسَار، عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، عَنِ النَّبِیِّ (صلى الله علیه وسلم) قَالَ " بَیْنَا أَنَا قَائِمٌ إِذَا زُمْرَةٌ، حَتَّى إِذَا عَرَفْتُهُمْ خَرَجَ رَجُلٌ مِنْ بَیْنِی وَبَیْنِهِمْ فَقَالَ هَلُمَّ. فَقُلْتُ أَیْنَ قَالَ إِلَى النَّارِ وَاللَّهِ.قُلْتُ وَمَا شَأْنُهُمْ قَالَ إِنَّهُمُ ارْتَدُّوا بَعْدَکَ عَلَى أَدْبَارِهِمُ الْقَهْقَرَى. ثُمَّ إِذَا زُمْرَةٌ حَتَّى إِذَا عَرَفْتُهُمْ خَرَجَ رَجُلٌ مِنْ بَیْنِی وَبَیْنِهِمْ فَقَالَ هَلُمَّ. قُلْتُ أَیْنَ قَالَ إِلَى النَّارِ وَاللَّهِ. قُلْتُ مَا شَأْنُهُمْ قَالَ إِنَّهُمُ ارْتَدُّوا بَعْدَکَ عَلَى أَدْبَارِهِمُ الْقَهْقَرَى. فَلاَ أُرَاهُ یَخْلُصُ مِنْهُمْ إِلاَّ مِثْلُ هَمَلِ النَّعَمِ ". 
صحیح البخاری(1مکتبة السلفیة- القاهره1400ه.ق)- المجلد الرابع - کتاب الرقاق- باب فی الحوض- ص206-207 حدیث6587/ نرم افزار المکتبه الشامله- صحیح البخاری(مصدر الکتاب : موقع وزارة الأوقاف المصریة)- کتاب الرقاق- باب فی الحوض- جزء21- ص493. 
بخاری در کتاب « صحیح بخاری » حدیثی را از أبوهریره نقل می کند که:« أبوهریرة می گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: ...( در روز قیامت ) در حالی که من (در کنار حوض) ایستاده ام گروهی که من آنها را می شناسم می آورند، سپس مَلَکی از ملائکه الهی خطاب به آن گروه می گوید؛ به طرف من بیایید! من «پیامبر(صلی الله علیه و آله)» به مَلَک می گویم: آنها را کجا می بری؟می گوید: قسم به خدا آنها را به سوی آتش می برم.می پرسم: مگر آنها چه کرده اند؟می گوید: آنها بعد از تو مُرتَد شدند ( از دین برگشتند ) و به گذشته تاریک خود بازگشتند ( کنایه از اینکه به حالت گذشتگان خود که همان کُفر جاهلیّت بوده برگشتند)!! و من گمان نمی کنم که آنها از آتش نجات پیدا کنند مگر مقدار قلیل و اندکی از آنها!!! 
حال با توجه به این حدیث، که در یکی از معتبرترین کتابهای اهل سنت نقل شده آن هم از جناب أبی هریرة که اهل سنت برای آن عظمت خاصّی قائل هستند، 
سوال ما این است که: به راستی چرا اهل سنت تمامی صحابی پیامبر(صلی الله علیه و آله) را عادل می دانند و اگر کسی به آنها کوچکترین بی احترامی بکند، حکم کفر او را صادر می کنند و او را خارج از دین می دانند و ...؟!
طبق این روایت، جز عده‌اى انگشت شمار از صحابه، بقیه مرتد شدند؛ چه آن‌ها که جزء السابقون الأولون بوده‌اند و چه آن‌ها که بعد‌ا اسلام آوردند. 
مگر نه این است که بخاری در کتاب خود ( که به تعبیر خود اهل سنت، صحیح ترین کتابها بعد از قرآن می باشد )، آن هم از طریق راوی مثل أبی هریرة که یکی از بزرگترین رُواة اهل سنت است، این حدیث را نقل می کند و صریحاً اعلام می کند که عده ای از صحابه پیامبر(صلی الله علیه وآله) بعد از ایشان، از دین اسلام برگشتند و عاقبت هم به آتش دوزخ برده می شوند و به تصریح خود پیامبر( صلی الله علیه وآله) عده ی اندکی از آنها نجات پیدا می کنند و مابقی در آتش می سوزند!
حال با توجه به این حدیث، چه جوابی دارید که بدهید؟ 
در روایت دیگر صحیح بخاری آمده است: 
مردم، پای منبر رسول اکرم (ص) نشسته اند و بحث صحابه و حوض مطرح می‌شود و پیامبر اکرم (ص) می‌گوید: 
انا فرطکم على الحوض و لیرفعن رجال منکم، ثم لیختلجن دونی، فأقول: یا رب! أصحابی! فیقال: انک لا تدری ما أحدثوا بعدک. 
من پیشاپیش شما در حوض هستم و بخشی از شما را جدا می‌کنند و ... . می گویم: خدایا! اینها صحابه من هستند! جواب می آید: تو نمی دانی که اینها بعد از تو، چه بدعت‌هایی گذاشتند. آنها را به طرف جهنم می برند. صحیح بخاری، ج7، ص206 .
آیا پیامبر اکرم (ص) با امت بعد از خود حرف می زند یا با مردمی که پای صحبتش نشسته اند؟  
روشن است که با صحابه خود است. 
آیا هنوز هم قائل به عدالت جمیع صحابه هستید و برای آنان احترام قائلید و اگر کسی به آنها بی احترامی کند و آنها را خارج از دین بداند، کافر می دانید و لو اینکه آن شخص، بخاری و أبوهریرة و ... باشند یا اینکه ... ؟! 
قابل به ذکر است که بخاری در صحیح خود، ( کتاب الرقاق، بابٌ فی الحوض)چندین حدیث را در رابطه با ارتداد صحابه (از دین برگشتن صحابه) نقل می کند و تنها به همین یک حدیثی که ما ذکر کردیم اکتفا نکرده است ( علاقمندان می توانند مراجعه کنند )
 
=