منهاج البدعه الامویه

امام تقی الدین سبکی در مقدمه کتابشان « الدرة المضیعه فی الرد علی ابن تیمیة ،ص3» آن‌گاه که هدف خود از تألیف کتاب را شرح می دهند می گویند: 
فإنه لما أحدث ابن تیمیة ما أحدث فی أصول العقائد ونقض من دعائم الاسلام الارکان والمعاقد بعد أن کان مستترا بتبعیة الکتاب والسنة مظهرا أنه داع إلى الحق هاد إلى الجنة فخرج عن الاتباع إلى الابتداع وشذ عن جماعة المسلمین بمخالفة الاجماع. 
ترجمه : 
چون ابن تیمیة در اصول عقاید بدعتهایی را ایجاد کرد و ارکان وپایه های اسلام را رشته رشته نمود  بعد ازآن که خودش را در لباس تبعیت از کتاب وسنت پوشانده بود واظهار کردکه دعوت کننده به حق و هادی به بهشت است، لذا از پیروی خارج شد و داخل در بدعت گذاری شده و با مخالفت اجماع از جماعت مسلمین خارج گشت .
امام سبکی سخنان ابن تیمیه را مورد اعتماد نمی دانند.
امام تقی الدین سبکی ضمن فتاوایشان نظرات وسخنان ابن تیمیه را مورد نقد قرار داده گفته اند، او در نظر دادن عجول بوده و بر سخنانش اعتمادی نیست. 
وَهَذَا الرَّجُلُ کُنْت رَدَدْت عَلَیْهِ فِی حَیَاتِهِ فِی إنْکَارِهِ السَّفَرَ لِزِیَارَةِ الْمُصْطَفَى (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ) وَفِی إنْکَارِهِ وُقُوعَ الطَّلَاقِ إذَا حُلِفَ بِهِ ثُمَّ ظَهَرَ لِی مِنْ حَالِهِ مَا یَقْتَضِی أَنَّهُ لَیْسَ مِمَّنْ یُعْتَمَدُ عَلَیْهِ فِی نَقْلٍ یَنْفَرِدُ بِهِ لِمُسَارَعَتِهِ إلَى النَّقْلِ .
 فتاوی السبکی ،جلد 2 ،صفحه210 .
ترجمه:
این مرد (ابن تیمیة) را من در زمان حیاتش در مورد انکار  سفر به جهت زیارت قبر مصطفی(صلی الله علیه وسلم) وانکار وقوع طلاق با قَسَم رد نمودم* . آنگاه از احوال او  برای من آشکار شد که نمیتوان در سخنانش که به تنهایی گفته است اعتماد کرد ، چون او کسی است که در نقل مطالب عجول است و با سرعت نظر می دهد.
 
* منظور شیخ کتاب (الدرة المضیعه فی الرد علی ابن تیمیة) است.ابن تیمیه مرده زنده می کند.
زمانی‌که ابن تیمیه جزو ابدال می شود.
عبد العزیز بن باز در جواب یکی از سوالاتی که وی پرسیده شده ، چنین می‌گوید :
وسئل عن ابن تیمیه و ابن القیم ، ا من الابدال هم ؟الجواب : هم من خیرة الابدال.
در مورد ابن تیمیه و ابن قیم سوال شد که آیا آنها از ابدال هستند ؟
جواب : آنها از بهترین ابدال هستند.
مسائل الامام ابن باز ، ص 49 رقم 79 ،المولف : الشیخ ابی محمد عبدالله بن مانع ،الناشر: دار التدمریه ، ریاض ، الطبعة: الاولی 1428 هـ / 2007 م.
ابن حجر مکی نیز در شرح صفات ابدال می‌گوید :
وَمِنْ ثَمَّ وَرَدَ فی صِفَةِ الْأَبْدَالِ أَنَّ اللَّهَ بِهِمْ یُحْیِی وَبِهِمْ یُمِیتُ وَبِهِمْ یُغِیثُ الْعِبَادَ وَالْبِلَادَ.
در باب صفت ابدال روایت شده که خداوند متعال بواسطه آنها زنده میکند و میمیراند و بواسطه آنها بر مردم و سرزمینها ، باران می‌بارد.
الفتاوى الکبرى الفقهیة ، ج 1 ص 127 ، اسم المؤلف: ابن حجر الهیتمی الوفاة: 973 ، دار النشر : دار الفکر.