درخواست فقط از خدا درکلام ائمه
يكشنبه, ۵ فروردين ۱۳۹۷، ۰۱:۱۴ ب.ظ
شبهه:
امام باقر (رحمه الله) می‌گوید هرچه خواهید از خدا بخواهید .
ﻋﻦ ﺟﺎﺑﺮ ﺑـﻦ ﻳﺰﻳـﺪ ﺍلجعفی«ﻗـﺎﻝ: ﺧـﺪﻣﺖ ﺳﻴﺪﻧﺎ ﺍﻹﻣﺎﻡ ﺃﺑﺎ ﺟﻌﻔﺮ محمد ﺑﻦ علی ثمان عشرة ﺳـﻨﺔ فلما ﺃﺭﺩﺕ ﺍلخرﻭﺝ ﻭﺩﻋﺘـﻪ ﻭﻗﻠﺖ ﺃﻓﺪنی ﻓﻘﺎﻝ: ﺃﺑﻌﺪ ثمانیة عشرة ﺳﻨﺔ ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺮ؟ ﻗﻠﺖ ﻧﻌﻢ ﺇﻧﻜﻢ ﺑﺤﺮ ﻻ ﻳﻨﺰﻑ ﻭﻻ ﻳﺒﻠﻎ ﻗﻌﺮﻩ ﻓﻘﺎﻝ: ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺮ ﺑﻠﻎ ﺷﻴﻌﺘﻲ ﻋﻨﻲ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭﺃﻋﻠﻤﻬﻢ ﺃﻧﻪ ﻻ ﻗﺮﺍﺑﺔ ﺑﻴﻨﻨﺎ ﻭبین ﷲ ﻋﺰ ﻭﺟـﻞ ﻭﻻ ﻳﺘﻘﺮﺏ ﺇلی ﷲ ﺇﻻ ﺑﺎﻟﻄﺎﻋﺔ،ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺮ ﻣﻦ ﺃﻃﺎﻉ ﺍﷲ ﻭﺃﺣﺒﻨﺎ ﻓﻬـﻮ ﻭﻟﻴﻨـﺎ،ﻣـﻦ عصی ﷲ لا ﻳﻨﻔﻌﻪ ﺣﺒﻨﺎ،ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺮ ﻣﻦ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺬﻱ ﻳﺴﺄﻝ ﷲ ﻓﻠﻢ ﻳﻄﻌﻪ ﺃﻭ ﺗﻮﻛﻞ ﻋﻠﻴﻪ ﻓﻠﻢ ﻳﻜﻔﻪ ﺃﻭ ﻭﺛﻖ ﺑـﻪ ﻓﻠﻢ ﻳﻨﺠﻪ؟»
ﻳﻌﻨﻲ:«ﺍﺯ ﺟﺎﺑﺮﺑﻦ ﻳﺰﻳﺪ ﺟﻌﻔﻲ ﻛـﻪ ﺍﺯ ﺍﺻـﺤﺎﺏ ﺣﻀـﺮﺕ ﺍﻣـﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺎﻗﺮ ﺍﺳﺖ: ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻔـﺖ: ﻣـﻦ ﻣـﺪﺕ ﻫﻴﺠـﺪﻩ ﺳـﺎﻝ به ﺁﻗـﺎﻱ ﻣـﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﺑﻮﺟﻌﻔﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺤﻤﺪﺑﺎﻗﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﻛﺮﺩﻡ همین‌که ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺖ آن‌حضرت ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻡ ﺁﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﺍ ﻭﺩﺍﻉ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻋﺮﺿﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻛﻪ به من ﻓﺎﺋﺪﻩ ﺑﺮﺳﺎﻥ (ﻣﻮﻋﻈـﻪ ﻛﻦ ﻭ ﭼﻴﺰﻱ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻓﺮﻣﺎ) ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻱ ﺟﺎﺑﺮ ﺁﻳﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﻴﺠـﺪﻩ ﺳـﺎﻝ ﺑـﺎﺯ ﻫـﻢ ﻓﺎﺋﺪﻩ؟ (ﻳﻌﻨﻲ ﺁﻳﺎ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻻﺯﻡ ﺑﻲ ﻧﻴﺎﺯ ﻧﺸﺪﻩﺍﻱ؟) ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﺭﻱ ﻫﻤﺎﻧـﺎ ﻛـﻪ ﺷـﻤﺎ ﺩﺭﻳـﺎﺋﻲ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ به قعر ﺁﻥ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﺭﺳﻴﺪ. ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻱ ﺟﺎﺑﺮ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻧـﺐ ﻣـﻦ ﺳﻼﻡ ﺑﺮﺳﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻋﻼﻡ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﻣـﺎ ﻭ ﺧـﺪﺍ ﻫـﻴﭻ ﻗﺮﺍﺑـﺖ ﻭ ﺧﻮﻳﺸـﺎﻭﻧﺪﻱ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ به حضرت ﺍﺣﺪﻳﺖ ﺗﻘﺮﺏ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﻳﺎﻓﺖ. ﻣﮕـﺮ ﺑه طاعت ﻭ ﻓﺮﻣـﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﻱ ﻭﻱ. ﺍﻱ ﺟﺎﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻭ ﻭﻟﻲ ﻣﺎﺳﺖ، ﻭ کسی که ﺧـﺪﺍ ﺭﺍ ﻣﻌﺼﻴﺖ ﻛﻨﺪ، ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﻧﻔﻌﻲ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ! ﺍﻱ ﺟﺎﺑﺮ ﭼﻪ ﻛﺴـﻲ ﺍﺯ ﺧـﺪﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺪﺍﺩ ﻳﺎ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻧﻜﺮﺩ؟ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻭﺛﻮﻕ ﻭ ﺍﻃﻤﻴﻨـﺎﻥ ﻧﻤـﻮﺩ ﻭﺧﺪﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﺠﺎﺕ ﻧﺪﺍﺩ؟» [امالی طوسی ص۲۹۶ح۵۸۲ المجلس الحادی عشر]
ما از اول و تا اخرش را خواندیم در کجا فرموده است فقط به خدا توسل کنید؟
در کدام بخش فرموده از غیر خدا چیزی نخواهید؟
در کدام قسمت فرموده به ما اهل بیت توسل نکنید ؟
توسل به قبر از منظر امام محمد باقر (علیه سلام):
علیّ بن ابراهیم عن أبیه و محمد بن اسماعیل عن الفضل بن شاذان عن ابن أبی عمیر و صفوان بن یحیی عن معاویه بن عمار قال قال ابو عبد الله:(إِذَا فَرَغْتَ مِنَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فَائْتِ الْمِنْبَرَ فَامْسَحْهُ بِیَدِکَ وَ خُذْ بِرُمَّانَتَیْهِ وَ هُمَا السُّفْلَاوَانِ وَ امْسَحْ عَیْنَیْکَ وَ وَجْهَکَ بِهِ فَإِنَّهُ یُقَالُ إِنَّهُ شِفَاءُ الْعَیْنِ وَ قُمْ عِنْدَهُ فَاحْمَدِ اللَّهَ وَ أَثْنِ عَلَیْهِ وَ سَلْ حَاجَتَکَ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) قَالَ مَا بَیْنَ مِنْبَرِی وَ بَیْتِی رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ وَ مِنْبَرِی عَلَى تُرْعَةٍ مِنْ تُرَعِ الْجَنَّةِ وَ التُّرْعَةُ هِیَ الْبَابُ الصَّغِیرُ ثُمَّ تَأْتِی مَقَامَ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فَتُصَلِّی فِیهِ مَا بَدَا لَکَ فَإِذَا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ فَصَلِّ عَلَى النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) وَ إِذَا خَرَجْتَ فَاصْنَعْ مِثْلَ ذَلِکَ وَ أَکْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ فِی مَسْجِدِ الرَّسُولِ (صلی الله علیه و آله).
هرگاه از دعا نزد قبر پیامبر (صلی الله علیه وآله) و سلم فارغ شدی کنار منبر آن حضرت بیا و دو رمانه [برآمدگی پایین منبر] آن را دست کشیده، بر چشمان و صورت خود بکش؛ چرا که آن شفای چشم است.
الکافی، ج 4، ص 553.
جالبه وهابیون می گویند شما شیعیان که توسل به قبر و ضریح اهل بیت می کنید و می گوید این باعث شفاست کفر و شرک است و اهل بیت این کار را نکرده اند.
در حالی که می بینیم که اهل بیت منبر پیامبر را شفای چشم می دانند وشفای مریضی می دانند و ما را به توسل و تبرک به ان دستور و امر کرده اند خوبی اگر شرک و کفر است چطوری به ان دستور داده اند؟
