منهاج البدعه الامویه

حقیقت توسل ( 1 )
معنای توسل : بوسیله چیزی به کسی نزدیک شدن ، وسیله قرار دادن ، دست به دامن شدن ، تقاضا ،التماس . 
انواع توسل 
1.مشروع : آنچه مطابق شرع باشد و شرع آنرا جایز بداند . 
2.نامشروع : آنچه که خلاف شرع است و از آن نهی شده .   
انواع توسل مشروع و جایز :
1.توسل به ذات خدای تعالی . مثل گفتن یا الله. 
2.توسل به اسماء الله . مثل یا رحمان . یا رزاق .
3.توسل به صفت خدا . مثل گفتن ( اللهم برحمتک استغیث) خدایا به رحمت تو دادرسی می‌کنم .
4.توسل به دعای مرد صالحی که زنده است و حاضر است . مثلا بگوییم ای شیخ برایم دعا کن. 
5.توسل به اعمال نیک و صالح خود . 
هر نوع توسلی که مخالف این موارد باشد بدعت حرام و انسان را دچار شرک می‌کند . 
چون‌که خداوند به بندگانش دستور می‌دهد که تنها خدا را فریاد بزنند و غیر خدا را به فریاد نخوانند. 
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ.
و هنگامی که بندگان من، از تو در باره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم! دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می‌خواند، پاسخ می‌گویم! پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند (و به مقصد برسند.) 
وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ.
پروردگار شما گفته است: «مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم .»
إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ.(پروردگارا!) تنها تو را می‌پرستیم؛ و تنها از تو یاری می‌جوییم.
در آیات زیادی از قران کریم خداوند فریاد رسی و طلب کمک را فقط مختص خود قرار داده است و توسل به مردگان و کمک خواهی از آنها منع کرده  است. 
این خلاصه ای از توسل از دیدگاه اهل سنت بود . 
و اهل سنت همواره با اهل تشیع در مورد توسل اختلاف داشته اند و از اینکه شیعیان برای توسل به سمت قبرها رفته و از صاحبان قبر طلب کمک و شفاعت می‌کنند .
جواب:
جالب است، نمی دانیم چرا وهابیون به هر ایه ای که دوست دارند استناد می کنند. ولی ایاتی که به ضررشان می‌اید را استدلال نمی کنند.
خداوند ایه 64 سوره نساء را هم فرموده است. وقت کردید بخوانید!
«وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّاباً رَحِیماً» (نساء: 64)
و اگر هنگامی که گروه منافقان به گناه ،بر خود ستم کردند از کردار خود به خدا توبه کرده و به تو رجوع می‌کردند و پیامبر بر آنها استغفار می‌کرد، البته در این حال خدا را توبه‌پذیرِ مهربان می‌یافتند.
اما ببینیم علمای اهل سنت در مورد این ایه چه می گویند:
سُبکی در «شفاء السقام» می‌گوید:
و ذلک و ان کان ورد فی الحیاة، فهی رتبة له لا تنقطع بموته؛ تعظیماً له... و الآیة وردت فی اقوام معینین فی حالة الحیاة و بعد الموت، و لذلک فهم العلماء من الآیة العموم فی الحالتین، و استحبوا لمن أتی قبره(صلّی الله علیه وآله وسلّم) ان یتلوا هذه الآیة و یستغفر الله تعالی.
اگرچه آیه مربوط به حال حیات پیامبر(صلّی الله علیه وآله وسلّم) است، ولی این رتبه و مقامی است که با رحلت حضرت(صلّی الله علیه وآله وسلّم) قطع نمی‌شود. به جهت بزرگداشت آن حضرت و آیه در مورد اقوام معینی در حال حیات پیامبر و یا بعد از رحلت او وارد شده لذا علما از آیه، عموم فهمیده‌اند، پس مستحب است که هر کس به زیارت قبر ایشان می‌آید، این آیه را قرائت نماید و از خداوند استغفار نماید...
شفاء السقام، صص 81 و 82.
قال السمهودی فی ( وفاء الوفاء ) مجلد 2، ص 411 :
العلماء فهموا من هذه الآیة العموم لحالتی الموت والحیاة واستحبوا لمن أتى القبر أن یتلوها.
علما فهمیده اند که این ایه هم در زمان پیغمبر و هم بعد از رحلت پیغمبر، و مستحب است که هرکس کنار قبر پیغمبر امد این ایه را بخواند.
ابن قدامه در این مورد آورده است:
 ثم تأتى القبر فتولی ظهرک القبلة وتستقبل وسطه وتقول السلام علیک أیها النبی ورحمة الله وبرکاته ... اللهم انک قلت وقولک الحق (ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوک فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیماوقد اتیتک مستغفرا من ذنوبی ، مستشفعا بک إلى ربی ... ثم یتقدم قلیلا ویقول السلام علیک یا أبابکر. 
سپس به نزد قبر رفته پس پشت خود را به سمت قبله می کنی ورو به سمت قبر ومی گویی سلام بر تو ای پیغمبر ورحمت خدا و برکات وی ....خداوندا تو گفته ای وکلامت درست است که اگر ایشان وقتی به خودشان ظلم کردند نزد تو آیند پس از خداوند طلب بخشایش کنند ورسول خدا هم برای ایشان طلب بخشایش کند به تحقیق خداوند را توبه پذیر وبخشنده خواهند یافت (آیه 64 نساء).بدرستیکه من به نزد تو آمده ام در حالی‌که از گناهانم طلب بخشایش می کنم و از تو می خواهم که در نزد پروردگارم شفیع من باشی ...سپس کمی جلوتر رفته ومی گویی سلام بر تو ای ابو بکر ....
المغنی - عبد الله بن قدامه - ج 3 - ص 590  - 591.
 نظر قسطلانی (رحمه الله) در خصوص توسل و شرح آیه 64 سوره مبارکه نساء:
  وینبغی للزائر أن یکثر من الدعاء والتضرع والاستغاثه والتشفع والتوسل به (صلی الله علیه وسلم)  ...
ثم إن کلا من الاستغاثة والتوسل والتشفع والتوجه بالنبی (صلی الله علیه وسلم) کما ذکره فی تحقیق النصرة ومصباح الظلام واقع فی کل حال قبل خلقه وبعد خلقه ، فی مدة حیاته فی الدنیا وبعد موته فی مدة البرزخ وبعد البعث فی عرصات القیامة .
فاما الحالة الاولی فحسبک ما قدمته فی المقصد الاول من استشفاع آدم علیه السلام به لما اخرج من الجنة ...
...واما التوسل به (صلی الله علیه وسلم) بعد موته فی البرزخ فهو اکثر من أن یحصی.
 ترجمه: شایسته است کسی که نزد رسول خدا (صلی الله علیه وسلم ) می رود ، بسیار تضرع ، گریه و استغاثه و طلب شفاعت و توسل به آن حضرت کند .....
استغاثه و توسل و تشفع و توجه به پیامبر (صلی الله علیه و سلم) در هر حالتی جایز است . قبل از خلقت رسول خدا (صلی الله علیه و سلم) ، بعد از خلقت ایشان ، در زمان حیات و بعد از حیات ایشان و هم چنین در قیامت جایز بوده و انجام شده و خواهد شد .
در مورد حالت اول که قبل از خلقت آن حضرت است ، توسل حضرت آدم (علیه السلام) زمانی که از بهشت رانده شد و در ادامه روایت عمر بن خطاب از حاکم نیشابوری را بیان می کند ...
اما توسل به رسول خدا (صلی الله علیه و سلم) بعد از حیات و در برزخ که در زمان حاضر است ، بسیار زیاد و غیر قابل شمارش است ...
الکتاب: المواهب اللدنیة بالمنح المحمدیة  ، ج3 ،صفحه 604.
همان طور که مشاهده کردید علمای اهل سنت با استناد به ایه 64 سوره نسا توسل به رسول الله بعد از حیات رو هم واجب می دانند.