منهاج البدعه الامویه

طبق اطلاعات تاریخی "تمدن بشری" مربوط به 7000 سال پیش در مصر ، ایران و روم (بین النهرین) می‌باشد؛
1400 سال پیش آخرین پیامبر ، یعنی پیامبر اسلام ، محمد برگزیده شده و بعداز او پیامبری نبوده...!؛
پس 7000 سال تمدن را که از 1400 سالِ بعد از محمد کم کنیم می‌شود 5600 سال ، که این رقمِ حضور پیامبران.حال اگر تعداد روزهای یک سال(365)را در سالهای حضور پیامبران(5600)ضرب کنیم می‌شود 2,044,000 روز؛یعنی 2,044,000 روز پیامبران فرصت داشتند تا به پیامبری برگزیده ، و به هدایت بشر بپردازند؛حال اگر 2,044,000 روز را بر تعداد 124,000 پیامبر تقسیم کنیم ، عدد 16 به دست می‌آید...!
یعنی در هر 16 روز یک پیامبر...!
پس چگونه ادعا می‌شود که اکثر پیامبران از  نسل و فرزندان ابراهیم و نسبت پدری و پسری دارند؟ آیا در هر 16 روز فرزند دار می‌شند؟ و باز هم در 16 روز ...!؟
پــــــــاســـــخ:
این شبهه بر پایه روایتی که از نظر اهل سنت هیچ گونه اعتباری ندارد ،بنا شده است. فلذا کل شبهه نیز باطل می باشد.
در ادامه روایات مربوط به تعداد انبیا و رسولان را بررسی مختصری کرده ایم.
 روایت اول:
عن أبی ذر قال : قلت : یا رسول الله ، کم الأنبیاء ؟ قال : ( مائة ألف وأربعة وعشرون ألفًاً ) ، قلت : یا رسول الله ، کم الرسل منهم ؟ قال : ( ثلاثمائة وثلاثة عشر جَمّ غَفِیر) ، قلت : یا رسول الله ، من کان أولهم ؟ قال : ( آدم).
رواه ابن حبان ( 361).
ترجمه: ابی‌ذر می گوید: گفتم ای رسول خدا، تعداد انبیا چقدر است؟ فرمود 124 هزار نفر. گفتم: ای رسول خدا چند نفرشان رسول بوده اند؟ فرمود 313 نفر. گفتم ای رسول خدا اولین آنها کدام است؟ فرمود آدم.
  در این روایت «إبراهیم بن هشام الغسَّانی» وجود دارد که متروک الحدیث و کذاب است.
 معلومات راوی:

http://library.islamweb.net/hadith/RawyDetails.php?RawyID=11919 
 

 تعداد 124 هزار به شکلی دیگر در این روایت ذکر شده است:
عن أبی أُمَامة قال : قلت : یا نبی الله ، کم الأنبیاء ؟ قال : ( مائة ألف وأربعة وعشرون ألفاً ، من ذلک ثلاثمائة وخمسة عشر جمّاً غَفِیراً.
رواه ابن حاتم فی " تفسیره " ( 963 )
 در سند این روایت  «معان بن رفاعة السلامی» وجود دارد، که ضعیف است.
معلومات راوی:

http://library.islamweb.net/hadith/RawyDetails.php?RawyID=7566 
 

روایت ابوذر به شکل دیگری نیز آمده که در آن تنها تعداد رسولان ذکر شده که آن هم ضعیف است:
وروی حدیث أبی‌ذر (رضی الله عنه) من وجه آخر ، ولیس فیه ذکر عدد الأنبیاء ، وإنما ذُکر عدد المرسلین :
قال : قلت : یا رسول الله کم المرسلون ؟ قال : ( ثلاث مئة وبضعة عشر جمّاً غفیراً )
رواه أحمد ( 35 / 431 )
 در این روایت « عبید بن الخشخاش» وجود دارد که مجهول الحال است و « أبی عمر الدمشقی» وجود دارد که ضعیف است.
در روایتی دیگر چنین آمده است:
عن أنس قال : قال رسول الله (صلى الله علیه وسلم) : ( بعث الله ثمانیة آلاف نبی ، أربعة آلاف إلى بنی إسرائیل ، وأربعة آلاف إلى سائر الناس رواه أبو یعلى فی " مسنده " ( 7 / 160 ) 
ترجمه: انس می گوید: رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) فرمود: خداوند هشت هزار نبی فرستاد. چهار هزار به سوی بنی اسرائیل و چهار هزار به سوی سایر مردم.
 در سند این روایت «موسى بن عبیدة الربذی» وجود دارد که منکر الحدیث و ضعیف است.
 معلومات راوی:

http://library.islamweb.net/hadith/RawyDetails.php?RawyID=7755 

و دیگر از روایات ضعیف دیگر که برای طولانی نشدن از ذکر آن خود داری کردیم، نشان می دهد که تعداد انبیا و رسولان مشخص نیست و علمای بزرگ نیز بر ضعف این دست از روایات اقرار کرده اند. 
شیخ الاسلام ابن تیمیه می فرماید:
وهذا الذی ذکره أحمد ، وذکره محمد بن نصر ، وغیرهما ، یبین أنهم لم یعلموا عدد الکتب والرسل ، وأن حدیث أبی ذر فی ذلک لم یثبت عندهم.
مجموع الفتاوى " ( 7 / 409 ) 
ترجمه: و آنچه که احمد بن حنبل و محمد بن نصر مروزی و غیر آنان ذکر کرده اند مشخص می کند که آنها تعداد کتب و رسولان را نمی دانند و حدیث ابوذر در این مورد نزد آنها ثابت نشده است.
پاسخ:
این وهابی امده سه روایت نقل کرده است در مورد تعداد انبیا، بعد می گوید روایت ضعیف است. نمی دانم این همه علم را تنهایی یاد گرفته اند یا زیر نظر استاد هم بوده اند!
علمای اهل سنت می گویند روایتی که تعدد طرق داشته هم‌دیگر را تقویت نموده است. بعد این امده روایت با تعدد طرق را می خواهد تضعیف کند.
ابن تیمیه حرّانی می‌نویسد :
تعدد الطرق وکثرتها یقوى بعضها بعضا حتى قد یحصل العلم بها ولو کان الناقلون فجارا فساقا فکیف إذا کانوا علماء عدولا ولکن کثر فی حدیثهم الغلط .
زیادی و تعدد راه‌های نقل حدیث برخی برخی دیگر را تقویت می کند که خود زمینه علم به آن را فراهم می کند ؛ اگر چه راویان آن فاسق و فاجر باشند ؛ پس چگونه خواهد بود حال حدیثی که تمام راویان آن افراد عادلی باشند که خطا و اشتباه هم در نقلشان فراوان باشد .
ابن تیمیه الحرانی ، أحمد عبد الحلیم أبو العباس (متوفای 728 هـ) ، کتب ورسائل وفتاوى شیخ الإسلام ابن تیمیة ، ج 18  ، ص 26 ، تحقیق : عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمی النجدی ، ناشر : مکتبة ابن تیمیة ، الطبعة : الثانیة .
پس اول این روایت طبق همین قاعده صحیح است، زیرا تعدد طرق دارد.اما آمدند « أبی أُمَامة » اشکال کردند که او ثقه نیست و ضعیف است. لذا از درجه اعتبار ساقط است.
اولا ـ جرح او مفسر نیست. لذا مقدوح خواندن او نشان از جهل رجالی شماست. زیرا علمای وهابی می گویند راوی بدون جرح مفسر ، جرحش پذیرفته نیست. ثانیا ـ این راوی دارای عبارات تعدیل بوده و اهل سنت او را توثیق هم نموده اند.
اقای شعیب ارنووط وقتی که تعلیق بر روایت او می زند این چنین می گوید:
مُعَان بن رفاعة روى عنه جمع، ووثقه ابن المدینی ودُحیم، وقال أحمد وأبو داود ومحمد بن عوف: لا بأس به
 ابن رافعه رو مدینی و دحیم.
 توثیق کرده‌اند  و سه بزرگ اهل سنت که یکی‌اش احمد بن حنبل است، صاحب حنبلی ها و یکی ابوداوود صاحب یکی از صحاح سته اهل سنت می گوید او مشکلی ندارد.
حال ببنیم از عبارات تعدیل چیست؟
فأعلى العبارات فی الرواة المقبولین: وثقة ثقة، ثم ثقة صدوق، ولا بأس به، ولیس به بأس، 
ذهبی می گوید از بالاترین عبارات تعدیل این است که در مورد راوی بگویند او ثقه است و «لا باس به» هیچ مشکلی ندارد.
الکتاب : میزان الاعتدال ،ج 1 ،ص 4.
 دوستان عزیز همان طور که دقت کردید، ابن رفاعه دقیقا همین دو عبارت تعدیل را دارد که ذهبی می گوید از بالاترین عبارات تعدیل اصلا همین دو لفظ است. پس سناریو شعف او هم پودر شد.
اما این روایت را علمای اهل سنت هم تصحیح سندی کرده اند:
سیوطی یک کتابی دارد  که در ان پرسش و پاسخ های فقهی و اعتقادی را اورده است که یکی از سولاتی که در این کتاب شده در بحث نبوت تعداد انبیا و رسول است. 
 [مَبْحَثُ النُّبُوَّاتِ]
مَسْأَلَةٌ: کَمْ عَدَدُ الْأَنْبِیَاءِ وَالرُّسُلِ؟ 
سوال: تعداد انبیا و رسول چند تاست؟
الْجَوَابُ: رَوَى الطَّبَرَانِیُّ فِی الْأَوْسَطِ عَنْ أَبِی أُمَامَةَ الْبَاهِلِیِّ: «أَنَّ رَجُلًا قَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَبِیًّا کَانَ آدَمُ؟ قَالَ: نَعَمْ، قَالَ: کَمْ بَیْنَهُ وَبَیْنَ نُوحٍ؟ قَالَ: عَشَرَةَ قُرُونٍ، قَالَ: کَمْ بَیْنَ نُوحٍ وَإِبْرَاهِیمَ؟ قَالَ: عَشَرَةَ قُرُونٍ، قَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ کَمْ کَانَتِ الرُّسُلُ؟ قَالَ: ثَلَاثَمِائَةٍ وَخَمْسَةَ عَشَرَ» ، رِجَالُهُ رِجَالُ الصَّحِیحِ، 
سیوطی برای پاسخ به این سوال استناد می کند به روایت ابی امامه همان روایتی که این بی سواد گفت ضعیف است، ایشان به روایت  استناد کرده و در پایان می گوید رجاله ،رجال صحیح راویان این روایت صحیح است. لذا روایت صد در صد از حیث سندی صحیح است.
الکتاب: الحاوی للفتاوی، المؤلف: عبد الرحمن بن أبی بکر، جلال الدین السیوطی (المتوفى: 911هـ)الناشر: دار الفکر للطباعة والنشر، بیروت،لبنان ،عام النشر: 1424 هـ - 2004 م - ج 2 ص 166.
و بسیار جالب است که در ادامه برای تکمیل پاسخ به سوال تتمه ای هم به روایت ابوذر می زند که موید صحت خبر آن هم است که به ان استناد کرده برای پاسخ به سوال:
وَأَخْرَجَ ابْنُ حِبَّانَ فِی صَحِیحِهِ، والحاکم عَنْ أبی ذر قَالَ: «قُلْتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ کَمِ الْأَنْبِیَاءُ؟ قَالَ: مِائَةُ أَلْفِ نَبِیٍّ وَأَرْبَعَةٌ وَعِشْرُونَ أَلْفًا، قَالَ: قُلْتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ کَمِ الرُّسُلُ مِنْهُمْ؟ قَالَ: ثَلَاثُمِائَةٍ وَثَلَاثَةَ عَشَرَ جَمٌّ غَفِیرٌ» .
پس هر دو روایت شد صحیح.
اما پاسخی دیگر که موید صحت این خبر است وجود روایت در تفاسیر صحیح و معتبر اهل سنت چون ابن کثیر و ابن ابی حاتم است.
حتی خود ابن تیمیه نیز در اثبات صحت تفسیر آیه 48 سوره مائده از قول ابن عباس، به تصحیح این روایات توسط ابن ابی حاتم اشاره می کند :
وإبن أبى حاتم قد ذکر فى أول کتابه فى التفسیر أنه طلب منه إخراج تفسیر القرآن مختصرا بأصح الأسانید وإنه تحرى إخراجه بأصح الأخبار إسنادا وأشعبها متنا و ذکر إسناده عن کل من نقل عنه شیئا.
ابن ابی حاتم در ابتدای تفسیرش بیان کرده که از او خواسته شد تا تفسیر مختصری از قرآن به صحیح ترین اسناد بنویسد و او نیز صحیح ترین اخبار از جهت سند و متن را انتخاب کرد و اسناد هر روایت را تا راوی آن نقل کرده است .
کتب ورسائل وفتاوى شیخ الإسلام ابن تیمیة ، ج 17 ص 43 ، اسم المؤلف:  أحمد عبد الحلیم بن تیمیة الحرانی أبو العباس الوفاة: 728 ، دار النشر : مکتبة ابن تیمیة ، الطبعة : الثانیة ، تحقیق : عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمی النجدی.
و هم‌چنین تصحیح تفسیر ابن حاتم به اقرار خودش:
وی در مقدمه تفسیر خود ، تمام روایات کتابش را در تفسیر آیات ، صحیح‌ترین روایت‌های ممکن می‌داند :
فتحریت اخراج ذلک باصح الاخبار اسنادا ، واشبهها متنا ، فاذا وجدت التفسیر عن رسول الله (صلى الله علیه وسلم ) لم اذکر معه احدا من الصحابة ممن اتى بمثل ذلک ، واذا وجدته عن الصحابة فان کانوا متفقین ذکرته عن اعلاهم درجة باصح الاسانید ، وسمیت موافقیهم بحذف الاسناد .
صحیح ترین اخبار را از جهت سند و متن انتخاب کردم ؛ پس اگر از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سخنی در تفسیر دیدم و صحابه نیز سخنی داشته‌اند سخن رسول را ترجیح دادم ، و اگر از صحابه سخنی در تفسیر نقل کردم، صحیح‌ترین آن را از جهت رتبه و درجه نقل کردم و نام موافقان آن را با حذف سند آورده‌ام . 
إبی أبی حاتم الرازی ، عبد الرحمن بن محمد بن إدریس ، تفسیر ابن أبی حاتم ، ج 1 ، ص14 ، ح6609 ، تحقیق : أسعد محمد الطیب ، ناشر : المکتبة العصریة ، صیدا . 
اما نظر علمای اهل سنت در مورد تعداد انبیا نیز همین است.امام قرطبی مفسر کبیر اهل سنت برای اثبات تعداد انبیا این چنین می گوید:
فی هذا نظر لان الانبیاء مائة ألف وأربعة وعشرون ألفا کما ورد فی الخبز، أکثرهم من ذریته (علیه السلام).
با توجه به این مطلب و نگاه کردن به ان انبیا 124 هزار نفر هستند ،همان‌طور که در خبر امده است.
الکتاب : تفسیر القرطبی، ج 4 ،ص 64، طبق مکتبه شامله.
ذهب بعض المفسرین إلى أن عدد الأنبیاء مائة ألف وأربعة وعشرون ألفاً .
بعضی از مفسرین هم گفته اند 124 هزار نفر هستند.
الکتاب : تفسیر النیسابوری، المؤلف : النیسابوری ، ج 6، ص 440.
ان اولیاء فى کل عصر من اعصار هذه الامة عدد الانبیاء وهم مائة ألف واربعة وعشرون ألفا.
اولیا در همه عصر ها گفته اند تعداد انبیا 124 هزار نفر اند.
الکتاب : تفسیر حقی، المؤلف : حقی، ج 15 ،ص 21.
یک نتیجه گیری پایانی
اولا) روایت مذکور در کتب اهل سنت تعدد طرق دارد.
ثانیا) راویانش صحیح هستند.
ثالثا) روایاتش به اقرار علمای اهل سنت صحیح است.
رابعا) این روایات در تفاسیر صحیح اهل سنت امده که خود موید صحت اخبار را جاری می کند.