منهاج البدعه الامویه

نگاه به سیمای حسین نگاه به سیمای پیامبر است: 
 از جابربن عبد اللّه انصارى نقل شده است که هنگام عبور امام حسین (علیه السلام) از مقابل او و عدّه‌اى دیگر گفت: «من أحبّ أن ینظر إلى سیّد شباب أهل الجنّة فلینظر إلى هذا، سمعته من رسول اللّه (صلى الله علیه و آله).» 
هر کس دوست دارد به سرور جوانان بهشت بنگرد به این آقا نگاه کند، این سخن را از رسول خدا شنیدم.
البدایة والنهایة، ج 8، ص 225. 
سعادت برای ابن عباس: 
عبد اللّه بن عبّاس رکاب اسب را براى امام حسن و حسین نگه مى‌داشت تا سوار شوند، گروهى او را سرزنش کردند که تو سنّ و سالت بیشتر از آنها است. 
گفت: «إنّ هذین ابنا رسول اللّه (صلى الله علیه و آله)، أفلیس من سعادتی أن آخذ برکابهما؟» 
این دو فرزندان رسول خدا (صلى الله علیه و آله) هستند،براى من سعادت است تا رکاب را براى آن دو بگیرم.
 تاریخ ابن عساکر، ج 4، ص 322. 
اقرار عمر بن خطاب بر بزرگی و شرافت امام حسین (علیه السلام) : 
قال عمر بن الخطّاب للحسین (علیه السلام) : «فإنّما أنبت ما ترى فی رؤو سنا اللّه ثمّ أنتم.»
عمر به امام حسین (علیه السلام) عرض کرد: آنچه بالاى سر ماست(و ما زیر سایه عزّتش هستیم یعنى اسلام) از خداست سپس توسط شما خاندان رسول.
 الإصابة، ج 1، ص 333. 
ریختن خون حسین (علیه السلام‌) و سؤال از ریختن خون پشه: 
مردى از عبد اللّه فرزند عمر پرسید: اگر خون پشه در لباس انسان باشد آیا نماز در آن صحیح است؟ 
گفت: اهل کجایى؟ گفت: از اهالى عراق. 
فقال: أنظروا إلى هذا، یسألنی عن دم البعوض وقد قتلوا ابن رسول اللّه(صلی الله علیه و آله)، وقد سمعت رسول اللّه (صلی الله علیه و آله) یقول: هما ریحانتاى من الدنیا.
گفت: این مرد را بنگرید که فرزند رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلّم) را کشته‌اند حال آمده از ریختن خون پشه ای از من سؤال می‌کند. از رسول خدا شنیدم که فرمود: حسن و حسین دو گل خوشبوى من از دنیا هستند.
تاریخ ابن عساکر، ج 4، ص 314. 
ریخته شدن خون حسین (علیه السلام)‌ و شرم از پیامبر: 
ابراهیم نخعى مى‌گوید: لو کنت فیمن قاتل الحسین ثمّ أُدخلت لجنّة لاستحییت أن أنظر إلى وجه رسول اللّه (صلی الله علیه و آله). 
اگر من جزء قاتلان امام حسین(علیه السلام)بودم و وارد بهشت مى‌شدم، از نگاه به صورت پیامبر خجالت مى‌کشیدم.
الإصابة، ج 1، ص 335. 
معاویه و اعتراف به آقایی و بزرگی امام حسین (علیه السلام) ‌‌:معاویه با هدف تفرقه و شاید هم به قصد امتحان به عبد اللّه بن جعفر گفت: 
أنت سیّد بنی هاشم، أجابه قائلاً: سیّد بنی هاشم حسن وحسین.
تو آقا و بزرگ بنى هاشم هستى، در جواب گفت: حسن و حسین بزرگ بنى هاشم هستند.
الحسن بن علیّ، کامل سلیمان، ص 173. 
گریه آسمان برای حسین (علیه السلام)‌: 
از ابن سیرین نقل است که گفت: 
لم تبک السماء على أحد بعد یحیى بن زکریّا إلاّ على الحسین (علیه السلام).
آسمان پس از یحیى بن زکریّا جز بر حسین گریه نکرد.
تاریخ ابن عساکر، ج 4، ص 339. 
امام حسین (علیه السلام)‌ از دید‌گاه ابن حجر: 
ابن حجر در باره امام حسین (علیه السلام) مى‌گوید: 
الحسین بن علیّ بن أبی طالب الهاشمیّ أبو عبد اللّه المدنیّ سبط رسول اللّه (صلّى اللّه علیه وسلّم) وریحانته من الدنیا وأحد سیدی شباب أهل الجنّة. 
حسین بن علیّ بن أبی طالب هاشمیّ أبو عبد اللّه مدنیّ نوه رسول خدا صلى الله علیه و آله و ریحانه او در دنیا و یکی از دو آقای جوانان بهشت. 
تهذیب التهذیب، ج 2، ص 299. 
سپس ابن حجر بعد از نقل این روایت می‌گوید: 
رواه الخطیب بسند صحیح إلى یحیى. 
این روایت را خطیب بغدادی با سند صحیح برای یحیی نقل کرده است. 
تهذیب التهذیب، ج 2، ص 299. 
محبوب‌ترین انسان‌ها در آسمان‌: 
یونس بن أبی إسحاق عن العیزار بن حریث قال:«بینما عبد اللّه بن عمرو بن العاص جالس فی ظلّ الکعبة إذ رأى الحسین بن علیّ مقبلاً فقال: هذا أحبّ أهل الأرض إلى أهل السماء الیوم». 
عبد اللّه بن عمر عاص در سایه کعبه نشسته بود،امام حسین (علیه السلام) را دید که به طرف کعبه مى‌آید،گفت: او امروز محبوب ترین انسان‌ها در بین آسمانیان است.
البدایة والنهایة، ج 8، ص 226.