شهادت حضرت زهراء (س) درصحیحین
سه شنبه, ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۸:۴۶ ق.ظ
چرا در کتب صحیحین قضیه شهادت حضرت زهرا (س) نیامده است؟
ذهبی که متوفی ۷۴۸ هجری است می گوید :
آن‌چه که الان در دست ما مانده و مطالبی که در مورد درگیری بین صحابه بزرگان بوده واجب است که تمام این مطالب واقعی تاریخ را نابود کنیم و از بین ببریم.
فیما بأیدینا وبین علمائنا ، فینبغی طیه وإخفاؤه ، بل إعدامه ،لتصفو القلوب.
تا قلب ها نسبت به صحابه و بزرگان صاف شود.
وتتوفر على حب الصحابة ، والترضی عنهم ، وکتمان ذلک متعین عن العامة وآحاد العلماء .
این مطالب حقایقی است که در تاریخ است و مربوط به درگیری بزرگان و صحابه است،کتمان کردن آن واجب است،هم از عموم مردم و هم علما.حتّی علما هم نباید دسترسی داشته باشند به این مطالب.
سیر اعلام النبلاء - ج ۱۰ -ص ۹۲ .
إبن حجر هیثمی می گوید :
یجب الامساک عما شجر بین الصحابه .
واجب است خودداری کردن از درگیری که بین صحابه بوده است.
حالا این قضیه چه مسأله ای است ما نمی فهمیم،آقایان مراجعه کنند :
کتاب الصواعق المحرقة با تحقیق عبدالرحمن بن عبدالله ترکی -ج ۲- ص ۶۲۲ .
إبن اثیر متوفی ۶۳۰ که تاریخ طبری را با یک اضافاتی تلخیص کرده ،باز هم ایشان می گوید که بعضی از مطالبی است که:
کرهت ذکرها لما فیه مما لا یحتمل سماعها العامة.
بعضی از مطالبی است که کراهت دارم ذکر کنم، چون عموم مردم نمی توانند تحمل کنند.
کامل إبن اثیر- ج ۲- ص ۳۵۷.
و هم‌چنین ابن تیمیه تعبیر بسیار عجیبی دارد و می گوید اهل سنت یعنی کتمان مشاجرات صحابه در میان تمام مذاهب اسلامی و اهل سنت اتفاقی است.
«کَانَ مِن مَذَاهِبِ أَهلِ السُّنَۀ ألإِمسَاکِ عَمَّا شَجَرَ بَینَ الصَّحَابَۀ »
مذهب و دین اهل سنت و روش اینها این است که هر مشاجره ای که بین اصحاب شده از بین ببرند و مخفی کنند .
منهاج السنۀ ـ جلد 4 ـ صفحه 448.
احمد بن حنبل معتقد است که اگر کسی مشاجرات و درگیری‌های صحابه را نقل کند، باید توسط حاکم وقت مجازات شود و اگر توبه نکرد باید آن قدر در زندان بماند تا بمیرد.أبو یعلی در طبقات الحنابله می‌نویسد:
ومن الحجة الواضحة الثابتة البینة المعروفة ذکر محاسن أصحاب رسول الله کلهم أجمعین والکف عن ذکر مساویهم والخلاف الذی شجر بینهم ... .
لا یجوز لأحد أن یذکر شیئا من مساویهم ولا یطعن على أحد منهم بعیب ولا بنقص فمن فعل ذلک فقد وجب على السلطان تأدیبه وعقوبته لیس له أن یعفو عنه بل یعاقبه ویستتیبه فإن تاب قبل منه وإن ثبت عاد علیه بالعقوبة وخلده الحبس حتى یموت أو یتراجع.
نقل کردن خوبی های همه اصحاب رسول خدا و پرهیز از نقل بدی های ایشان و درگیری های ایشان با دلیل واضح و آشکار ، ثابت شده است ...
جایز نیست کسی چیزی از بدی های ایشان را نقل کرده و یا بر کسی از ایشان عیب و نقصی بگیرد؛و اگر کسی چنین کرد،بر سلطان لازم است که او را تادیب و عقوبت کرده و حق بخشیدن وی را ندارد؛بلکه باید او را شکنجه کرده،توبه دهند؛که اگر توبه کرد از وی پذیرفته می شود؛اما اگر قبول نکرد،دوباره باید او را شکنجه کرده و حبس ابد نمایند تا این‌که بمیرد؛ مگر آن‌که از نظر خویش برگردد .
طبقات الحنابلة ، محمد بن أبی یعلى أبو الحسین (متوفای521 هـ) ج 1 ، ص 30 ، ناشر : دار المعرفة - بیروت ، تحقیق : محمد حامد الفقی .
و ابن تیمیه حرّانی کتمان مشاجرات صحابه را از مذهب اهل سنت می‌داند :
کان من مذاهب أهل السنة الإمساک عما شجر بین الصحابة .
پرهیز از نقل درگیری های بین صحابه از مذهب اهل سنت بوده است.
منهاج السنة النبویة ، أحمد بن عبد الحلیم بن تیمیة الحرانی أبو العباس (متوفای728 هـ) ج 4 ، ص 448 ، ناشر : مؤسسة قرطبة - 1406 ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : د. محمد رشاد سالم .
و از همه مهم‌تر این که محمد بن عبد الوهاب سکوت در برابر مشاجرات صحابه را اجماع اهل سنت دانسته و کسی را در مذمت معاویه چیزی بگوید،از این اجماع و در نتیجه از اهل سنت خارج می‌داند .
وأجمع أهل السنة على السکوت عما شَجَر بین الصحابة (رضی الله عنهم).ولا یقال فیهم إلا الحسنى.فمن تکلم فی معاویة أو غیره من الصحابة فقد خرج عن الإجماع .
اجماع اهل سنت است که باید از نقل درگیری های بین صحابه سکوت کرده و در مورد ایشان جز خوبی نگفت؛به همین سبب اگر کسی در مورد معاویه یا شخص دیگری سخنی بگوید از این اجماع خارج است !!!
مختصر السیرة ، محمد بن عبد الوهاب (متوفای1206 هـ) ج 1 ، ص 322 ، ناشر : مطابع الریاض - الریاض ، الطبعة : الأولى ، تحقیق : عبد العزیز بن زید الرومی ، د . محمد بلتاجی ، د . سید حجاب .
وقال أحمد بن خالد الخلال : قلت لاحمد بن حنبل: حدثنا محمد بن عبید الطنافسی عن صالح بن حیان، عن ابن بریدة، قال: " شربت مع أنس بن مالک الطلاء على النصف ". فغضب أحمد قال: لا یرى هذا فی کتاب إلا خرقته أو حککته ; ما أعلم فی تحلیل النبیذ حدیثا صحیحا، اتهموا حدیث الشیوخ.
عنوان الکتاب: تهذیب الکمال فی أسماء الرجال- المؤلف: جمال الدین أبو الحجاج یوسف المزی - المحقق: بشار عواد معروف- حالة الفهرسة: غیر مفهرس - الناشر: مؤسسة الرسالة- سنة النشر: 1403 – 1983- ج 13 - ص 34.
نکته ای که بسیار برایم حائز اهمیت و چشم‌گیر بود. این سخن ابن عربی است که در مورد کتاب الامامه و السیاسة می گوید و اقرار دارد که جناب دینوری رسم پرده پوشی از صحابه را رعایت نکرده؛ یعنی در مذهب اهل سنت رسم است که هر رخداد منفور و منحوس نزد صحابی را ماست مالی و یا به عبارتی پرده پوشی کنند!
«ابن عربی» در کتاب «العواصم من القواصم» اظهار میدارد: من أشدّ شیئی علی الناس، جاهل عاقل أو مبتدع محتال. فأمّا الجاهل فهو ابن قتیبه، فلم یبق و لم یذر للصحابة رسماً فی کتاب «الامامة و السیاسیة» إن صحّ جمیع مافی.
ترجمه: از جمله سخت‌ترین و ناگوارترین امور در جامعه، یکی اندیشمند ناآگاه و دیگری بدعتگزار حیلهگر است. امّا اندیشمند ناآگاه هم‌چون ابن قتیبه است که در کتاب «الامامه و السیاسة» رسم(پردهپوشی) را در مورد صحابه رعایت نکرده است اگر چه همه آن‌چه را که نقل کرده است،صحیح می باشد،باشد.
ابن عربی، العواصم من القواصم، ص 248.
تفتازانی که از استوانه های علمی اهل سنّت و از شخصیت های برجسته کلامی است می گوید که :
أن ما وقع بین الصحابة من المحاربات والمشاجرات على الوجه المسطور فی کتب التواریخ والمذکور على السنة الثقات.
می‌گوید این جنگ‌ها که بین صحابه شده و در تاریخ ثبت است و افراد ثقه هم اینها را نقل کرده اند:
والمذکور علی السنة الثقات.
افراد ثقه هم اینها را نقل کردند.
یدل بظاهره على أن بعضهم قد حاد عن طریق الحق وبلغ حد الظلم والفسق.
صحابه برخی از راه حق بیرون رفته اند.
و بلغ حد الظلم والفسق.
و به حد ظلم و فسق رسیدند و انگیزه هم کینه توزی است و حسد و ریاست طلبی است .
إذ لیس کل صحابی معصوما .
صحابه که معصوم نبوده .
اگر ما شیعیان بیاییم یک مطلبی را در ذم صحابه نقل کنیم،سریع می گویند که اینها عادل اند و این کار را نمی‌کنند. در حالی که این‌جا می گوید که صحابه معصوم نبودند،بعد می گوید تمام اینها ثابت است.
إلا أن العلماء لحسن ظنهم بأصحاب رسول الله (صلى الله علیه وآله) ذکروا.
علمای ما به خاطر حسن طنی به اصحاب داشتند تأویلاتی می کنند.
الصوارم المهرقة فی جواب الصواعق المحرقة - الشهید نور الله التستری - ص 5.
شرح المقاصد فی علم الکلام - التفتازانی - ج 2-ص 307 .
طبری که مورخ نامی اهل سنّت است و متوفی ۳۱۰ می باشد در خیلی از موارد می آید و در قضایا گیر می کند؛ می بیند اگر حقایق را نقل کند خوب چطور نقل کند و اگر نقل نکند چه کار کند؟! چرا که به عنوان خائن شناخته می شود .
می گوید بعضی از مطالبی است که :
کرهت ذکرها.
نمی توانم ذکر کنم.
مما لا یحتمل سماعها العامة .
چون این مطالب را عموم مردم نمی توانند تحمل کنند.
تاریخ طبری- ج ۳- ص ۵۵۷ .
إبن اثیر متوفی ۶۳۰ که تاریخ طبری را با یک اضافاتی تلخیص کرده باز هم ایشان می گوید که بعضی از مطالبی است که:
کرهت ذکرها لما فیه مما لا یحتمل سماعها العامة.
بعضی از مطالبی است که کراهت دارم ذکر کنم،چون عموم مردم نمی توانند تحمل کنند .
کامل إبن اثیر- ج ۲- ص ۳۵۷ .
پس این که الان در دست ما است حقایق نیست بلکه سایه ای است که از قلم مورخین و از قلم علما در‌رفته یا نه اینها به نظر آقای ذهبی مرتکب گناه شدند که ایشان می‌گوید :
یجب و اخفائه بل اعدامه .
اینها مرتکب گناه شدند و بعضی از مطالب را آورده اند.
