منهاج البدعه الامویه

چرا در خصوص این واقعه مهم (یعنی شکستن بیعت 120 هزار نفر) هیچ مثل و شعری در همان زمان ساخته نشد ؟ و بر سر زبانها نیفتاد!
آقای سبط ابن جوزی، استشهاد می‌کند به اشعار حسان بن ثابت - شاعر پر آوازه عصر نبوی (صلی الله علیه و آله و سلم) - و می‌گوید:
بعد از پایان مراسم غدیر، ایشان از نبی مکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)اجازه گرفت تا بیانات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را به شعر دربیاورد:
ینادیهم یوم الغدیر نبیهم            بخم وأسمع بالرسول منادیا

فقال له قم یا علی فإننی            رضیتک من بعدی إماما و هادیا

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود که علی جان برخیز که من تو را بعد از خودم، امام و هادی قرار دادم
جالب این‌که آقای سبط ابن جوزی، اشعار کُمیت را که از شعرای بنام اهل بیت (علیهم السلام) بوده، مطرح می کند:

و یوم الدوح دوح غدیر خم        أبان له الولایة لو أطیعا
و لکن الرجال تبایعوها             فلم أر مثلها خطرا منیعا

نبی مکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در روز غدیر خم، ولایت علی را برای همگان آشکار کرد، اگر آن روز و ولایت علی را مردم گرامی بدارند. تمام مردم در روز غدیر با علی بیعت کردند. همانند روز غدیر خم، روز بزرگ و جلیلی ندیده‌ایم. 
بعد ابن جوزی می گوید:
یکی از بزرگان و اساتید من نقل کرده که
یک شیخی در موصل، به نام عمر بن صافی این اشعار را خواند و خوابید و وقتی رسید به «خطرا منیعا»، در این حال آقا امیرالمؤمنین (علیه السلام) را در عالم رؤیا دید و فرمود: آیا من هم یک بیت بر شعر کُمیت اضافه کنم، عرض کردم بفرمائید: حضرت فرمودند:
و لم أر مثل ذاک الیوم یوما        و لم أر مثله حقا اضیعا
مانند روز غدیر، روز بزرگی ندیده‌ایم و مانند حقی که در روز غدیر ضایع شد و از بین رفت، حق ضایع شده تاکنون ندیده‌ایم.
تذکرة الخواص لسبط ابن الجوزی، ص30.