منهاج البدعه الامویه

چرا این بیعت شکنی گسترده (یعنی بیعت شکی 120 هزار نفر) سرآغاز مثل و شعر و داستان و نقل محافل نمی‌شود؟
جواب:
من نمی دانم الان واقعا این شبهه است؟ یعنی خدایی این عقل مخدوش شما وهابیه می گوید ،ابوبکر و عمر و تخلف انها چون نقل و معادل به شعر نخورده نتیجه حاصل می شود امامت مولا علی (ع) باطل شد؟ 
فکر می کنم همین که علمای شما تصریح کردند که عمر دچار هوس رانی شده و تخلف از بیعت کرده همین کفایت کند برای رسوایی شما.
قال عمر بخ بخ یا أبا الحسن لقد أصبحت مولای ومولى کل مولى فهذا تسلیم ورضى وتحکیم ثم بعد هذا غلب الهوى تحب الریاسة وحمل عمود الخلافة وعقود النبوة وخفقان الهوى فی قعقعة الرایات واشتب.
عمر پس از این فرمایش رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) به على (علیه السلام) این گونه تبریک گفت:
»تبریک، تبریک، اى ابوالحسن، تو اکنون مولا و رهبر من و هر مولاى دیگرى هستی.»
این سخن عمر حکایت از تسلیم او در برابر فرمان پیامبر و امامت و رهبرى على (علیه السلام) و نشانه رضایتش از انتخاب على (علیه السلام) به رهبرى امت دارد؛ اما پس از گذشت آن روز‌ها، عمر تحت تأثیر هواى نفس و علاقه به ریاست و رهبرى خودش قرار گرفت و استوانه خلافت را از مکان اصلى تغییر داد.
الغزالی، أبو حامد محمد بن محمد، مجموعة رسائل الإما الغزالی. ص483.
صحبت این‌جاست وقتی که ماجرای غدیر و امامت مولا علی (ع) در غدیر نقل محافل و شعر شده است، چرا شما جماعت اهل سنت منکر ان هستید؟
وأنشد الشیخ تاج الدین بن مکتوم لحسان بن ثابت الأنصاری (رضی الله عنه):
ینادیهمُ یومَ الغدیر نبیُّهم *** بِخُمٍّ فأسمعْ بالرَّسول منادیا
وقالَ فمن مولاکم وولیُّکم *** فقالوا ولم یُبدوا هناک تعامیا
إلهک مولانا وأنت ولیُّنا *** ولم یُلْفَ منا فی الولایة عاصیا
فقالَ له قم یا علیُّ فإننی *** رضیتک من بعدی إماماً وهادیا
فمنْ کنتُ مولاه فهذا ولیُّه *** فکونوا له أنصارَ صدقٍ موالیا
هناک دعا اللهم والِ ولیَّه *** وکن بالذی عادى علیّاً معادیا
ینادیهم یوم الغدیر نبیهم *** بخم و أسمع بالنبی منادیا 
و قد جاءه جبریل عن أمر ربه *** بأنک معصوم فلا تک وانیا 
و بلغهم ما أنزل الله ربهم *** إلیک و لا تخش هناک الأعادیا 
فقام به إذ ذاک رافع کفه *** بکف علی معلن الصوت عالیا 
فقال فمن مولاکم و ولیکم *** فقالوا و لم یبدوا هناک تعامیا 
إلهک مولانا و أنت ولینا *** و لن تجدن فینا لک الیوم عاصیا 
فقال له قم یا علی فإننی *** رضیتک من بعدی إماما و هادیا 
فمن کنت مولاه فهذا ولیه *** فکونوا له أنصار صدق موالیا 
هناک دعا اللهم وال ولیه *** و کن للذی عادى علیا معادیا 
فیا رب أنصر ناصریه لنصرهم *** إمام هدى کالبدر یجلو الدیاجیا 
«پیامبر گرامى، روز غدیر به مسلمانان ندا کرد! و گفت: جبرئیل، از جانب حق این حکم آورد، که تو معصومى و نباید سستى کنى. آنچه خدا نازل فرموده به مردم ابلاغ کن، و از دشمنان هیچ باکى نداشته باش. پیامبر براى تبلیغ امر خدا در حالی که دست على را بلند کرده بود به پا خاست و با صداى بلند اعلان کرد: و فرمود: مولا و ولى شما کیست؟ و آنان بدون چشم پوشى گفتند: خداى تو مولاى ماست و تو ولى مائى! و از ما، هیچ‌گونه عصیانى در این زمینه نخواهى دید. پیغمبر اکرم به على فرمود: برخیز که تو بعد از من پیشوا و هادى این خلقى. پس، هر که من مولاى اویم، على مولاى اوست و بر شماست که به راستى پیرو او باشید. در این هنگام دعا کرد و گفت: خداوندا! دوستدار دوستان على باش و دشمن دشمنانش! و اى پروردگار! آنکه پیشواى هدایت‌ها و زداینده تاریکی‌ها را یارى کرد یاریش فرما!»
الازدهار فی ما عقده الشعراء من الأحادیث و الآثار ،ص19 ، اسم المؤلف:  عبد الرحمن بن أبو بکر، جلال الدین السیوطی (المتوفى : 911هـ) الوفاة: 911.